Σελίν Σονγκ: "Ο μισογυνισμός εξορίζει τις rom coms"

Η Σελίν Σονγκ αγαπά τις ρομαντικές κομεντί και είναι έτοιμη να τις υπερασπιστεί κόντρα στην πατριαρχία. Σε πρόσφατη συζήτηση με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Southampton Playhouse, Eric Kohn, η υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθέτιδα του Past Lives, μίλησε για την εξαφάνιση των rom-com από το σύγχρονο κινηματογραφικό τοπίο. Ενώ ετοιμάζει να βγει στα σινεμά η νέα της ταινία, The Materialists, που δεν ανήκει ακριβώς σε αυτό το είδος, παρότι θα έχει αναφορές, η ίδια θέλησε να τοποθετηθεί για κάτι που φαίνεται να αγαπά πολύ. «Υπήρξε υποτίμηση του είδους αποκαλώντας τες “chick flicks”. Πολλοί οι λόγοι, ένας είναι ο μισογυνισμός. Αυτό λέγεται συχνά, σαν να μην είναι σοβαρές ταινίες. Πάντα σκέφτομαι πως αυτό είναι θλιβερό για διάφορους λόγους. Γιατί λες ότι οι γυναίκες δεν είναι σοβαροί άνθρωποι. Και έτσι υποτιμάται το είδος».

ΣΧΕΤΙΚΑ«Materialists»: Θα επαναλάβει η Σελίν Σονγκ το μικρό θαύμα του Past Lives?

Η διαπίστωση της Σονγκ είναι σωστή. Πράγματι, οι rom com έχουν πάρει την κατιούσα, είναι αλήθεια πως η κινηματογραφική βιομηχανία μοιάζει να τις υποτιμά, όπως και τις γυναίκες με τον όρο chick flicks, ενώ αντίθετα πριμοδοτεί τις «αγορίστικες» υπερηρωικές ταινίες. Αυτό στο οποίο πάσχει είναι στην εξήγηση καθώς το να αποδώσουμε την κατάρρευση του είδους στον μισογυνισμό είναι μια απλουστευτική και μονοδιάστατη εξήγηση. Σίγουρα βέβαια πιασάρικη. Η άνθιση του είδους έγινε στα 80s και 90s, όχι απαραίτητα με την στήριξη των κριτικών ή των παραγωγών, αλλά με την στήριξη του κόσμου που έκανε τις ταινίες να κόβουν πολλά εισιτήρια και τα στούντιο να θέλουν και άλλες.

Τα τελευταία αρκετά χρόνια που σταμάτησαν να εκπλήσσουν, σταμάτησε και ο κόσμος να ενδιαφέρεται, όπως αντίστοιχα έκαναν και τα στούντιο. Αυτό δεν ονομάζεται μισογυνισμός, αλλά καπιταλισμός. Ταινίες όπως Όταν Ο Χάρι Γνώρισε την Σάλι ή η Pretty Woman αγαπήθηκαν, χειροκροτήθηκαν, επιβραβεύτηκαν. Το ότι μια μερίδα του κοινού μπορεί να τις περιφρονεί, είναι ανεξάρτητο από την γενική εικόνα και επιλογή των παραγωγών. Επίσης, οι ρομαντικές κομεντί δεν εξαφανίστηκαν, απλώς άλλαξαν μέσο και μετακόμισαν στις πλατφόρμες όπου εκεί δεν ξέρεις ποια να πρωτοδιαλέξεις (χωρίς να σημαίνει ότι είναι όλες καλές). Πολλές από αυτές κάνουν επιτυχία.

Έτσι, λοιπόν, το ότι υπάρχει μισογυνισμός και περιφρόνηση στα «γυναικεία» είδη από μερίδα του κοινού, μπορεί να ισχύει, αλλά το να θεωρούμε ότι αυτός είναι ο λόγος, και όχι η κερδοφορία καπιταλιστικών επιχειρήσεων που ζητούν άμεσο κέρδος, που εξαφανίστηκαν από τις αίθουσες οι rom com μάλλον είναι αναληθές.