Nύχτες Πρεμιέρας 2024: "Eno" - Κριτική
Σύνοψη: Ο Μπράιαν Ίνο είναι πολλά περισσότερα από τον “πατέρα” της ambient μουσικής και το ντοκιμαντέρ του Γκάρι Χάστγουιτ αποτελεί μια αντισυμβατική προσέγγιση ενός πραγματικά αντισυμβατικού μυαλού.
ΣΧΕΤΙΚΑΟι Νύχτες Πρεμιέρας παρουσιάζουν David Lynch Remastered
Γνώμη: Ας πούμε ότι αποφασίζεις να κάνεις ένα ντοκιμαντέρ για τον Μπράιαν Ίνο και έχεις στη διάθεσή σου άπλετο αρχειακό υλικό και τη δυνατότητα να μιλήσεις με τον ίδιο τον Ίνο σήμερα.
Τι θα πρωτοδιαλέξεις, άραγε, να δείξεις από μια καριέρα που μετρά δεκαετίες, περιλαμβάνει σπουδαίες συνεργασίες, δράσεις που εκτείνονται πέραν της μουσικής, συνεντεύξεις που φωτίζουν τη δημιουργική διαδικασία και τη φιλοσοφία του Ίνο;
Δεν ξέρουμε αν ο Γκάρι Χάστγουικ, ο δημιουργός του “Eno”, τράβηξε μία από τις “Oblique Strategies”, τις κάρτες που δημιούργησε ο Μπράιαν Ίνο το 1975 που προσφέρουν η καθεμία από μία συμβουλή που ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα, για να του δώσει την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα.
Αλλά αν κρίνουμε από την αθηναϊκή προβολή του “Eno” στα πλαίσια της αγαπημένης ενότητας “Μουσική & Φιλμ” των Νυχτών Πρεμιέρας, ό,τι κι αν τον οδήγησε στην απόφασή του να φτιάξει ένα ντοκιμαντέρ που συντίθεται πριν από κάθε προβολή του, καθιστώντας την μοναδική, και μετά από αυτή σταματά να υφίσταται, ήταν σίγουρα μια έμπνευση άκρως ταιριαστή με το αντικείμενο του ντοκιμαντέρ του!
Οι σχεδόν δύο ώρες που περάσαμε παρακολουθώντας αυτό το ανεπανάληπτο ψηφιδωτό από το παρελθόν και το παρόν του ανθρώπου που βλέπει τη μουσική με μία 100% δική του οπτική, δηλαδή ως έναν ολόκληρο κόσμο όπου κάθε κομμάτι αντιπροσωπεύει κι ένα μέρος με “τη δική τη γη και ουρανό”, όπως λέει χαρακτηριστικά σε μια σκηνή, ήταν απλά απολαυστικές.
Χωρίς να καταφύγει σε καμία γνωστή και δοκιμασμένη τακτική των μουσικών ντοκιμαντέρ, με μόνη παρουσία άλλου μουσικού αυτή της σπουδαίας Λόρι Άντερσον σε μια σιωπηλή εμφάνιση, και φυσικά το φάντασμα του Ντέιβιντ Μπάουι και των βερολινέζικων ηχογραφήσεών του με τον Ίνο να πλανάται, το “Eno” είναι πολλά παραπάνω από ένα μουσικό ντοκιμαντέρ.
Κι αυτο γιατί ο ίδιος ο Ίνο είναι πολλά παραπάνω από μουσικός: είναι ένας φιλόσοφος που έχει μια αξιοθαύμαστη ικανότητα να μπορεί να μεταφέρει με απλά λόγια αυτά που συμβαίνουν στο δαιδαλώδες μυαλό του, προσφέροντας μια αναζωογονητική διάσταση σε αυτό που αποκαλούμε “ιδιοφυΐα”.
Κι η ιδιοφυΐα του Ίνο έγκειται στη γενναιοδωρία με την οποία μοιράζεται τις σκέψεις και το πάθος του με το κοινό, μένοντας μακριά από την εικόνα του απρόσιτου “εγκεφάλου” που σκέφτεται και κάνει πράγματα που οι κοινοί θνητοί δεν μπορούμε να κατανοήσουμε.
Ο Χάστγουικ καταφέρνει να συλλάβει λίγη από την ουσία του και η επαφή του θεατή μαζί της μόνο ωφέλιμη μπορεί να είναι.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων