Σύνοψη: Η 17χρονη Willowdean Dickson (Danielle Macdonald) είναι μία plus-size έφηβος, της οποίας η μαμά, Rosie (Jennifer Aniston), έχει στεφθεί η τοπική Miss Teen στο παρελθόν και για πολλά χρόνια διοργανώνει τα συγκεκριμένα καλλιστεία. Ως αντίδραση στη μαμά της, η οποία φωνάζει την Willowdean με το χαϊδευτικό της που δεν είναι άλλο παρά “dumplin’”, αποφασίζει να συμμετάσχει στα καλλιστεία μαζί με την καλύτερή της φίλη και χωρίς να το θέλει, αρχίζει μία μικρή επανάσταση στη μικρή κοινότητά της στην πολιτεία του Τέξας.

Άποψη: Το “Dumplin’” αν και δεν το λες rom-com, συγκαταλέγεται μαζί με τα “Alex Strangelove”, “The Kissing Booth”, “To All the Boys I’ve Loved Before”, και “Sierra Burgess is a Loser” στις ταινίες που αποδεικνύουν πως το Netflix έχει αφουγκραστεί τις ανάγκες του έφηβου θεατή, αν και πρέπει να παραδεχθούμε πως κάπου βαρεθήκαμε να παρακολουθούμε το ίδιο σενάριο στα εφηβικά δράματα. Βέβαια, τo “Dumplin’” έχοντας προσθέσει ανάμεσα στο καστ την Jennifer Aniston αλλά και ένα soundtrack που απαρτίζεται από τραγούδια της Dolly Parton, έχει βλέψεις να προσελκύσει και ένα μεγαλύτερης ηλικίας κοινό. Το body-positive μήνυμα που προβάλει, αλλά και οι συγκρατημένες θρησκευτικές πεποιθήσεις κάποιων χαρακτήρων, τελικά έρχονται να συμπληρώσουν το “Dumplin’” με έναν τρόπο που δεν πατρονάρει τον θεατή. Αν και η Willowdean όπως είπαμε αποφάσισε να συμμετάσχει στα καλλιστεία για εκδίκηση στη μητέρα της, καθώς πίστευε πως θα γελοιοποιηθεί εξ’αιτίας του σώματος της κόρης της, τελικά τα πράγματα παίρνουν μια διαφορετική τροπή, αφού δύο συμμαθήτριές της, η plus-size Millie (Maddie Bailio) και η γκοθ φεμινίστρια Hannah (Bex Taylor-Klaus), αποφασίζουν να την υποστηρίξουν και δηλώνουν και αυτές συμμετοχή.

Εδώ κρύβεται η ομορφιά της ταινίας, καθώς ο θεατής έχει συνηθίσει να βλέπει αυτού του είδους την παρέα κοριτσιών σαν misfits, σαν να μη ταιριάζουν πουθενά, αλλά το “Dumplin’” την παρουσιάζει σαν οποιαδήποτε άλλη κοριτσίστικη φιλία. Και ενώ υπάρχει ένα ερωτικό ενδιαφέρον στη ζωή της Willowdean, είναι δευτερεύον, αφού η ταινία πραγματεύεται την γυναικεία φιλία και αλληλεγγύη. Δεν έχει σημασία τί νούμερο ρούχων φοράς, δεν έχει σημασία αν θες να κατατροπώσεις την πατριαρχία, ή αν λατρεύεις την εκκλησία, τελικά όλα τα κορίτσια αντιμετώπιζουν την ίδια ανασφάλεια, ενώ έχουν την ίδια ανάγκη για αφοσίωση από τους κοντινούς τους ανθρώπους. Το σενάριο της Kristin Hahn (παραγωγός των “The Switch,” “The Time Traveler’s Wife”) μαζί με την σκηνοθεσία της Anne Fletcher (“Hot Pursuit”), αν και κάνουν πολλές παρακάμψεις, τελικά καταφέρνουν να φτάσουν σε λεπτά και τρυφερά συμπεράσματα που αφορούν την ανοχή στο διαφορετικό, την φιλία, και τα αμφίρροπα συναισθήματα των εφήβων.

Βέβαια, αν και το “Dumplin’” είναι ξεκάθαρα μία feelgood ταινία, έχει κάποια σημαντικά αρνητικά στο σενάριό της. Κάνει μεγάλες γενικεύσεις και ακολουθεί πολλά LGBTQ στερεότυπα, τα οποία σαφώς και θα μπορούσε να αποφύγει: από τον τρόπο που εκφράζει η Hannah τον φεμινισμό της, μέχρι και την ομάδα των drug queens που έχουν ρόλο νεραϊδονονών για τη Willowdean, θα θέλαμε κάτι πιο λεπτεπίλεπτο. Επίσης, η συναισθηματική ωρίμανση της σχέσης μεταξύ μαμάς και κόρης (ρόλους που η Macdonald και η Aniston υποδύονται με μία γλυκόπικρη ευαισθησία) θα μπορούσε να ήταν πιο εκτεταμένη.

Το “Dumplin’” θεωρούμε πως είναι μία επιτυχημένη ταινία για το νεαρό κοινό. Για αυτό αν θεωρείτε τον εαυτό σαν μέρος αυτού του νεαρού κοινού, ή αν έχετε εκπροσώπους του συγκεκριμένου κοινού στο σπίτι σας, σας προτείνουμε να το παρακολουθήσετε.

Πρώτη δημοσίευση: 30 May 2019, 12:39
Ενημέρωση: 6 Jun 2019, 12:30
Τίτλος:
Dumplin' (Όνειρα σε ψηλοτάκουνες γόβες)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
110
Εταιρία διανομής: 
Release: 
30 Μαϊου 2019

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos