Taxi Driver

Ένας ψυχολογικά ασταθής βετεράνος του Βιετνάμ δουλεύει νυχτερινή βάρδια οδηγώντας στους βρώμικους δρόμους της παρακμιακής Νέας Υόρκης της δεκαετίας του 1970. Η ανάγκη του να ξεφύγει από τη μιζέρια τον οδηγεί σε ακραίες πράξεις καθώς ταυτόχρονα προσπαθεί να σώσει μια έφηβη από την πορνεία.
Taxi Driver - κριτική ταινίας

Tου Μιχάλη Κωνσταντέλλη

«Κάποια μέρα θα έρθει μια αληθινή βροχή και θα ξεπλύνει αυτή τη βρώμα απ’ τους δρόμους». Έτσι μονολογεί ο Τράβις Μπιγκλ στη θέση του οδηγού, περιδιαβαίνοντας με το ταξί του τις γεμάτες neon lights λεωφόρους της αμερικανικής μεγαλούπολης. Αυτή η φράση συμπυκνώνει και την ψυχολογία του αντι-ήρωα πρωταγωνιστή στο μοντέρνο κλασσικό φιλμ του Σκορσέζε που βασισμένο στο εκπληκτικό σενάριο του Πολ Σρέντερ έμελλε να αποτελέσει μια από τις πιο σημαντικές στιγμές του αμερικανικού κινηματογράφου.

Από εκείνη τη γεμάτη προβλήματα εποχή έχουν περάσει 36 χρόνια αλλά η επίδραση του έργου παραμένει διαχρονική. Δεν είναι απλώς – όπως συχνά ακούγεται – μια ταινία για την αστική αποξένωση, αλλά πολύ περισσότερο ένα – ας μου επιτραπεί ο όρος – αρχιδάτο κοινωνικό και πολιτικό σχόλιο. Γιατί πέρα από την παράνοια, την ανώμαλη επιθυμία και την εμμονή του πρωταγωνιστή της, αυτό που προκύπτει είναι το πορτραίτο μιας πόλης και μιας κοινωνίας σε αποσύνθεση. Αντανακλώντας το κλίμα της μετά-Βιετνάμ εποχής, η πόλη γίνεται καθρέφτης του τέλους του αμερικανικού ονείρου, όπως αυτό εννοήθηκε από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά.

Στο κέντρο της δράσης ένας κοινός θνητός παγιδευμένος στις σκέψεις του και στη δυστυχία που τον περιβάλλει, απελπισμένος να κάνει κάτι που θα απαλλάξει τους γύρω του από τη διαφθορά και την σαπίλα. Φορτισμένος συναισθηματικά από την ερωτική απόρριψη θα επιλέξει να εκδικηθεί για τη μοναξιά του και την κοινωνική αδικία παίρνοντας το νόμο στα χέρια του. Η αυτοδικία και η ακόλουθη δικαίωσή της όταν η πράξη του θεωρείται ηρωική, φανερώνει έναν κόσμο σε σύγχυση, που δεν μπορεί πια να διακρίνει το σωστό από το λάθος, το ηθικό από το ανήθικο και που ψάχνει να βρει σωτήρες ακόμα και στο προφίλ μιας διαταραγμένης ψυχής.

Κι αν η Νέα Υόρκη έχει πολύ αλλάξει ως τις μέρες μας, δεν έχετε παρά να αντιπαραβάλλετε αυτήν την ερμηνεία με φαινόμενα της σύγχρονης ελληνικής/αθηναϊκής πραγματικότητας για να διαπιστώσετε τον αριστουργηματικό χαρακτήρα του φιλμ που θα έπρεπε να γράψουμε ολόκληρη διατριβή για να το αναλύσουμε πλήρως ενώ υπήρξε σταθμός στις καριέρες των συντελεστών του. Νέο-νουάρ αισθητική, στοιχειωμένο soundtrack του συνθέτη του Χίτσκοκ, Μπέρναρντ Χέρμαν (το τελευταίο πριν πεθάνει) και το Μεγάλο Μήλο πιο γοητευτικό και συνάμα απειλητικό που υπήρξε ποτέ.

Σημ: H ταινία προβάλλεται σε νέα ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια.


 

Πρώτη δημοσίευση: 5 Jul 2012, 03:10
Ενημέρωση: 12 Jul 2012, 12:04
Τίτλος:
Taxi Driver (Ο Ταξιτζής)
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
113
Εταιρία διανομής: 
Release: 
5 Ιουλίου

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos