Τα συνήθη
Kαι όπως φυσικά θα μαντέψατε αυτό αρχικά φαντάζει σαν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα για τους δύο φίλους. Πολύ σύντομα όμως θα ανακαλύψουν ότι οι απαιτήσεις που έχουν από την εργένικη ζωή – και τους εαυτούς τους – είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας.
Οι αδερφοί Φαρέλι έχουν αρχίσει κατά κάποιο τρόπο και «εξωραϊζουν» το σκατολογικό (στα όρια του αποκρουστικού) χιούμορ των πρώτων ταινιών τους –μην ξεχνάμε ότι πενηντάρισαν πλέον- και έχουν περάσει σε μια πιο χαλαρή φάση (αν και δεν αποφεύγουν 2-3 χοντράδες, έτσι για το… καλό που λένε), ενώ και η επιλογή των ηθοποιών τους είναι ανάλογα προσαρμοσμένη.
Τόσο ο Ουίλσον, όσο και ο Σουντέικις αποτυπώνουν μια χαρά τους μεσήλικες παντρεμένους που φλερτάρουν δεξιά και αριστερά και όλο καυχιούνται ο ένας στον άλλο ότι τον τσέκαρε η τάδε πιτσιρίκα κλπ κλπ...
Όταν όμως τους δοθεί η ευκαιρία, θα αποδειχθεί ότι στην πράξη τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και τελικά το απαγορευμένο χάνει την γοητεία του όταν γίνει προσβάσιμο. Μην περιμένετε λεπτεπίλετο χιούμορ αλά Γούντι Άλεν, αλλά μια φαρσοκωμωδία στην ταυτότητα, με αρκετές αληθινές και ευαίσθητες στιγμές όμως.
Τίποτα που δεν έχουμε ξαναδεί πάντως, ενώ θα ήθελε έναν πιο πληθωρικό ηθοποιό στην θέση του Σουντέικις για να δέσει καλύτερα η σως…
Mr Tibbs
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων