Chico and Rita

Sequel! Επειγόντως!

Πολύ ωραίο σινεφιλικό δωράκι το "Chico & Rita". Aπό εκείνα τα νοσταλγικά, προσωπικά, χειροποίητα, φτιαγμένα με μεράκι κινούμενα σχέδια, με την καθαρή γραμμή, το φυσικό χρώμα, απαλλαγμένα από τις μοντερνιές και τις ουάου συνιστώσες. Με την ιστορία και -στην προκειμένη περίπτωση- την μουσική να μιλά, να ξυπνά αναμνήσεις, στημένη πάνω σε μια πλατφόρμα καλλιτεχνικής παράδοσης (Τσάρλι Πάρκερ, Ντίζι Γκιλέσπι, Θελόνιους Μονκ, Κόουλ Πόρτερ, Τίτο Πουέντε, για να αναφέρω απλά μερικούς που κάνουν και πέρασμα στην ταινία) που με τη σειρά της οδηγεί σε μουσική ονείρωξη με απωθημένα πολλών ετών.

Το στοιχείο του μελό ευδιάκριτο, αλλά μακάρι όλα τα μελό να ήταν έτσι φτιαγμένα, με τέτοια όρεξη, ορμή, καύλα για καλλιτεχνική δημιουργία. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι ένα από τα βασικά συστατικά του μελοδράματος είναι το πάθος και εδώ φτάνει και περισσεύει: Πάθος για την αγάπη, πάθος για την μουσική, πάθος για την ζωή, πάθος για το ίδιο το... πάθος. 'Ενα γλυκό, καλαίσθητο και λιτό animation για ενήλικες, με free και swing jazz διάθεση, δομημένη σε bossa nova, rumba, salsa ρυθμούς και μελωδίες, ένα ανεκτίμητης αξίας ταξίδι, μακριά από την ΔΝΤ πραγματικότητα. Έστω και μιάμιση ώρα...

Απόστολος Κίτσος