"Ένοιωσα πολεμιστής!"

«Το πιο σημαντικό είναι να περάσει κανείς καλά» δήλωσε ο Τζέρι Τζίλενχαλ σε συνέντευξη που παραχώρησε με αφορμή τo «Prince of Persia»,το οποίο διατίθεται σε special edition DVD προς πώληση.

Ο Τζίλενχαλ υποδύεται τον Ντάσταν, έναν μοχθηρό νεαρό πρίγκιπα που καλείται να προστατεύσει το «Στιλέτο του Χρόνου» από το να πέσει στα λάθος χέρια. Το πολυπληθές κάστ (2,000 στον αριθμό) υποστηρίζουν οι καταξιωμένοι ηθοποιοί Μπέν Κίνγκσλεϊ και Άλφρεντ Μολίνα αλλά και η νεόφερτη Τζέμα Άρτερτον. Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Μάικ Νιούελ («Ο Χάρι Πότερ και το Κύπελλο της Φωτιάς»).

E: Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ταινία είναι κάτι διαφορετικό για σένα; Για αυτό αποφάσισες να συμμετάσχεις;

Α: Αποφάσισα να παίξω στην ταινία κυρίως γιατί μου αρέσει πολύ να βλέπω ταινίες του είδους και δεν ήθελα να στερήσω στον εαυτό μου την ευκαιρία να παίξω σε μια. Η ηθοποιία έχει πολλές εκφάνσεις αλλά για έναν αθλητικό τύπο σαν εμένα το να μπορείς κάποιες φορές να χοροπηδάς από εδώ και από κει, να κάνεις άλματα από κτίρια, να ιππεύεις άλογα, να παίζεις με σπαθιά και να μπλέκεις σε πολλούς καυγάδες είναι φοβερό. Είναι πραγματικά πολύ διασκεδαστικό. Το άλλο στοιχείο που με τράβηξε είναι ότι αν πρόκειται να παίξεις σε μια μεγάλη παραγωγή, τότε πρέπει αυτή να είναι από ανθρώπους που ξέρουν τι κάνουν και σίγουρα δεν υπάρχει καλύτερος από τον Μπρούκχαιμερ.

Ε: Έχεις ξαναπαίξει σε μεγάλες παραγωγές αλλά το «Prince of Persia» είναι σε εντελώς διαφορετική κλίμακα…

Α: Απλώς σκέφτηκα, «Ουάου!». Ακόμα και στις πρόβες, όταν έβλεπα εικόνες του τι ετοίμαζε ο σχεδιαστής παραγωγής, με εντυπωσίαζαν όλα, από τα εκπληκτικά κουστούμια μέχρι τα τεράστια σκηνικά και οι τοποθεσίες στο Μαρόκο. Και δεν ήταν μόνο το μέγεθος της παραγωγής αλλά και οι λεπτομέρειες των κουστουμιών και των τοποθεσιών. Μπορούσες ακόμα και σε μία γωνιά του σκηνικού, στην οποία δεν ήταν προγραμματισμένη κάποια σκηνή, να δεις κάθε λεπτομέρεια, φοβερά σκαλίσματα και πανέμορφα πλακάκια. Πράγμα που σήμαινε ότι αν ο Μάικ (Νιούελ) ή εγώ αποφασίζαμε να γυριστεί κάτι στο συγκεκριμένο σημείο τότε θα μπορούσαμε να το κάνουμε.

Ε: Η ταινία έχει τον παραγωγό των «Πειρατών της Καραϊβικής». Θεωρείς ότι μπορεί να έχει και την ίδια ανταπόκριση από το κοινό;

Α: Πιστεύω ότι οι «Πειρατές της Καραϊβικής» δεν ήταν απλά μια μεταφορά της αντίστοιχης ατραξιόν της Disneyland όπως και το «Prince of Persia» δεν είναι μόνο μια μεταφορά από το αντίστοιχο βιντεοπαιχνίδι αν και είναι προφανές ότι από εκεί γεννήθηκε η ιδέα. Σίγουρα θα είναι πολύ διασκεδαστική ταινία και είναι μια φοβερή ιστορία. Έχει όμως και ενδιαφέροντες χαρακτήρες και μια πραγματικά επική διάσταση. Δεν είπαμε ποτέ ότι απευθύνεται αποκλειστικά σε παιδιά ή σε οπαδούς των βιντεοπαιχνιδιών. Πάντα οραματιζόμασταν ότι θα έχει ευρεία ανταπόκριση.

«Χτίζοντας» τον πρίγκιπα Ντάσταν

Ε: Βλέποντας μερικές σκηνές της ταινίας, παρατηρώ ότι ο Ντάσταν δανείζεται στοιχεία από τον Ιντιάνα Τζόουνς. Ήταν αυτό μες στις προθέσεις σου;

Α: Ναι σίγουρα, κι αυτό ισχύει και για τον «Ντένις τον τρομερό» και για όλους τους υπόλοιπους χαρακτήρες των οποίων στοιχεία έχω υιοθετήσει. Μου αρέσει το γεγονός ότι ο Ντάσταν είναι ταραχοποιός και λίγο εριστικός. Ότι σχεδόν πάντα θεωρεί ότι έχει δίκιο, ότι είναι σαρκαστικός και ειρωνικός και πάνω από όλα πολύ θρασύς.

Ε: Έχεις παίξει πολλούς χαρακτήρες που βασίζονται σε πραγματικούς ανθρώπους, αλλά από πού ξεκινάς όταν πρόκειται να υποδυθείς έναν μη- υπαρκτό Πέρση πρίγκιπα του 6ου αιώνα;

Α: Θα μπορούσα να σου πω για την έρευνα που έκανα αλλά αυτό θα ήταν επιτηδευμένο. Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα από την προφορά μου και την υποβλητικότητα της φωνής μου. Για να είναι μια ταινία σαν κι αυτήν επιτυχημένη χρειάζεται μια επιβλητικότητα, μια θεατρικότητα. Δούλεψα με μια δασκάλα ορθοφωνίας η οποία μου έφερε πολλά αρχαία κείμενα. Καθόμουν στην μια άκρη της πισίνας στο Λος Άντζελες κι αυτή στην απέναντι και φώναζα ατάκες όπως «Πάνω από τον τοίχο άντρες! Πάνω από τον τοίχο!». Ήταν σαν να έπαιζα θέατρο. Με έκανε να νιώσω λίγο σαν πολεμιστής. Και φυσικά έκανα και πολύ σωματική άσκηση.

Ε: Η οποία τι συμπεριλάμβανε;

Α: Διήρκησε έξι μήνες και το πιο σημαντικό για μένα ήταν ότι είχε πρακτικό χαρακτήρα. Ό,τι έκανα αποσκοπούσε στο να μπορώ να κάνω το ίδιο και πάνω στο πλατό κι όχι για λόγους αισθητικής. Κατά την διάρκεια της γυμναστικής φόραγα ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο, κι όταν πήγαινα για τρέξιμο κουβαλούσα βάρη των 10 κιλών για να εξομοιώσω την αίσθηση του τρεξίματος κρατώντας ασπίδα. Επίσης όποτε έτρεχα κράταγα πάντα κάτι στο χέρι μου για να συνηθίσω στην ιδέα του σπαθιού. Έκανα και πολύ πυγμαχία ώστε να είμαι συμμετρικός γιατί ο Ντάσταν συχνά παλεύει κρατώντας δύο σπαθιά ταυτόχρονα και γιατί όλα πρέπει να είναι αρμονικά.

Ε: Δεν μπήκες ποτέ στον πειρασμό να χρησιμοποιήσεις κασκαντέρ για τα δύσκολα κομμάτια της δράσης;

Α: (γέλια) Όχι, πάντα θέλω να κάνω όσα μπορώ μόνος μου. Κι όσον αφορά στις σκηνές μάχης είμαι τελειομανής. Θέλω να κάνω κάθε κίνηση τέλεια και δεν συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο.

Απόδοση: Μαρία Κουμουνδούρου