Λονδίνο 16: Arrival - Κριτική

Published: 14 Oct 2016, 13:00
Συντάκτης:

Ο Denis Villeneuve επιστρέφει με νέα ταινία, αυτή την φορά περί εξωγήινων και διαστήματος, ακολουθώντας το παράδειγμα ταινιών όπως το Gravity, το Interstellar ή το The Martian. Αυτή τη φορά, όμως, το δημιούργημα του σκηνοθέτη των Sicario και The Prisoners έχει πραγματικά νόημα, αποφεύγοντας να πέσει στις παγίδες που τέτοιου είδους sci-fi ταινίες εγκυμονούν.

Στο Arrival, η Amy Adams είναι η Louise Banks, μία καθηγήτρια συγκριτικής γλωσσολογίας, εξαιρετική στον τομέα της, και με προϊστορία μετάφρασης αρχαίων γλωσσών για κυβερνητικούς σκοπούς. Όταν λοιπόν εμφανίζονται 12 διαστημόπλοια σε 12 γωνιές της γης, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της χτυπά την πόρτα και την παίρνει στην τοποθεσία που βρίσκεται ένα από αυτά για να βοηθήσει στην επικοινωνία με αυτά τα όντα. Στο εγχείρημα, συμμετέχει και ο Ian Donnelly (Jeremy Renner) ένας επιστήμονας του στρατού, με τον οποίο και τη Louise κάποιες προστριβές είναι εμφανείς από την πρώτη κιόλας γνωριμία τους.

Η πρώτη τους επαφή με τους εξωγήινους συμβαίνει σχεδόν από την αρχή της ταινίας και μετά το πρώτο εντυπωσιακό σοκ, οι δυο τους πιάνουν εντατική  δουλειά αποκρυπτογράφησης. Κάτι που όμως δεν ξέρει κανείς και αποκαλύπτεται σταδιακά με τη μορφή flash back καθώς η Louise εργάζεται πυρετωδώς, είναι πως υπάρχει ένα παιδί στη ζωή της που κατά πάσα πιθανότητα πέθανε από καρκίνο, και η επαφή της με τους εξωγήινους την ωθεί να επαναφέρει επίπονες στιγμές στη θύμησή της.

Ο Villeneuve έχει κάτι εντυπωσιακά αυθεντικό σε αυτή του την ταινία. Από τον τρόπο παρουσίασης των εξωγήινων, χωρίς υπερβολές, κρυμμένοι πίσω από γυαλί και ομίχλη, ως την σταδιακή παρουσίαση του χαρακτήρα της Louise. Η ερμηνεία της Adams είναι ιδανική, αφού καταφέρνει να παρουσιάσει την Louise όπως πρέπει• ως μία πανέξυπνη γυναίκα χωρίς ίχνος ματαιοδοξίας στις πλάτες της, παρά μόνο μεγάλο ζήλο για την δουλειά της. Αν και τα γυρίσματα γίνονταν πάνω από έναν χρόνο πριν, η πολιτική κατάσταση που προβάλλεται στην ταινία, είναι τρομακτικά επίκαιρη, με μια Κίνα να είναι έτοιμη να ξεκινήσει πανεύκολα πόλεμο με τους εξωγήινους και αλληλένδετα όλες οι χώρες να προτάσσουν τις εγωπαθείς πολιτικές τους έναντι της αρμονικής συνεννόησης των λαών για την ομαδική εύρεση λύσης.

Οι εξωγήινοι είναι σίγουρα οι πιο υπομονετικές φιγούρες σε όλη την ταινία.. Τα πλάνα του Villeneuve έρχονται και δένουν απόλυτα, ομορφαίνοντας αλλά εντείνοντας τη δραματοποίηση. Αχανείς εκτάσεις γης, και στο κέντρο τους τα διαστημόπλοια, που μοιάζουν με ζουλιγμένη μπάλα ράγκμπι. Η ταινία πετυχαίνει ένα εκλεπτυσμένο αίσθημα προσδοκίας και ενδιαφέροντος γι’ αυτό που έπεται κρατώντας το σασπένς μέχρι την τελευταία στιγμή που δίνονται όλες οι απαντήσεις. Και αυτές οι απαντήσεις, δεν απογοητεύουν επ’ ουδενί, όπως θα μπορούσαμε να φοβηθούμε ότι θα συνέβαινε. Όλα έρχονται και κουμπώνουν ιδανικά σε αυτό το απόκοσμο δημιούργημα.

O Villeneuve γίνεται όλο και καλύτερος με κάθε ταινία του. Και εξιτάρει ιδιαιτέρως το ενδιαφέρον μας και για το sequel του Blade Runner που έπεται το 2017.   

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Damsel

Damsel

Θα το βρείτε: Netflix

Σύνοψη: Η γλυκιά κόρη ενός βασιλιά ετοιμάζεται για προξενιό με πλούσια φαμίλια για να...
1 ημέρα

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos