"Beartown" season 1: Εξουσία και τραύματα

Ο Πίτερ μετακομίζει με την οικογένειά του στο Bjornstad, στην πόλη που είχε μεγαλώσει και ήταν σταρ του χόκεϊ. Τώρα, οι ισορροπίες της ομάδας του χόκεϊ έχουν αλλάξει σε αυτή την μικρή πόλη και οι εντάσεις μεγαλώνουν όταν η ομάδα θα πρέπει να συμμετάσχει στους ημιτελικούς.

ΣΧΕΤΙΚΑ"Am I Being Unreasonable?": Το οδυνηρό και το γελοίο της ανθρώπινης ύπαρξης

Θα συμβεί, όμως, ένα τραυματικό γεγονός που θα επηρεάσει όλη την πόλη και κάθε άνθρωπο ξεχωριστά με κάποιον ιδιαίτερο τρόπο.

Το "Beartown" είναι μια δραματική σειρά που δεν παραβλέπει να μιλήσει για οικογενειακά θέματα και να εστιάσει στο χόκεϊ. Είχε γραφτεί πρώτα σε βιβλίο από τον Backman και έπειτα μεταφέρθηκε στην οθόνη και έγινε παραγωγής HBO. Έχει αρκετή πλοκή που ξεδιπλώνεται κιόλας από το πρώτο επεισόδιο και έχει τέτοια βόρεια σκηνικά και εικόνες της Σουηδίας που σε καθηλώνουν. Ακόμα, οι ανατροπές της και τα plot twist της σε ενθουσιάζουν και δημιουργούν ένα τέτοιο roller coaster συναισθημάτων που επηρεάζουν ακόμα και τους πιο "σκληρούς". Όλα αυτά συνδυάζονται με τον μοναχικό και μυστηριώδη αέρα της σειράς, καθώς καταλαβαίνεις από το πρώτο επεισόδιο ότι κάτι περίεργο παραμονεύει στην γωνία, κάτι που δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα και σε κρατάει προσκολλημένο στην οθόνη.

Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε η συγκεκριμένη σειρά είναι μετατροπή από το βιβλίο και πολλές λεπτομερείς συγκρίσεις λειτουργούν συνήθως εις βάρος της σειράς. Ναι, έχει αλλαγές και διαφορετικούς ρόλους για τους χαρακτήρες της από αυτούς του βιβλίου και αλλοιώσεις με πιο τρανταχτή την μεταμόρφωση ενός βασικού χαρακτήρα, που από τρυφερό και στοργικό οικογενειάρχη μετατράπηκε σε σκληρό άνθρωπο που βάζει το άθλημα πάνω από όλα. Οπότε μπορεί αυτό να είναι λίγο απογοητευτικό για τους φανς του βιβλίου.

Όλα αυτά όμως, δεν αναιρούν ότι πρόκειται για μία αξιοπρόσεκτη σειρά δράματος που οι ηθοποιοί μιλούν και παίζουν ρεαλιστικά χωρίς υπερβολές και που έχει πολλές ανατροπές,ειδικά αν δεν έχεις διαβάσει το βιβλίο.

Δείχνει επίσης το ποσό βλάπτει η υπερβολική χρήση της εξουσίας και εγείρει κάποια σημαντικά θέματα, όπως το αντίκτυπο που έχουν τα παλιά άλυτα τραύματα και την επίπτωση τους στο μέλλον. Σίγουρα για κάποιον που έχει συνηθίσει το χολιγουντιανό στυλ, θα φανεί δύσκολο να παρακολουθήσει μια σειρά Σουηδικής παραγωγής και να συνηθίσει την γλώσσα. Αλλά το ότι είναι παραγωγής ΗΒΟ, βοηθάει τα πράγματα και γεμίζει την σειρά με ωραία σκηνικά και καταπληκτικό cinematography.

Το μόνο κακό είναι ότι έχει λίγα επεισόδια και ότι έδινε λίγο την εντύπωση ότι "έτρεχε" κάποιες φορές τα πράγματα και η ροή της σειράς και ότι θα μπορούσε κάπως καλύτερα να δικαιολογηθούν οι πράξεις και τα θέλω των χαρακτήρων αν υπήρχε περισσότερος χρόνος. Όπως και να έχει, η σειρά δείχνει την ζωή σε μια μικρή πόλη, το χόκεϊ, τα τραύματα και σκιαγραφεί με τέτοιο τρόπο τους χαρακτήρες σαν να κάνει μελέτη περίπτωσης που δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για binge-watching που αξίζει.

Μαρία Πλουμάκη