Ασημίνα Προέδρου: "Τα κροκοδείλια δάκρυα των πολιτισμένων κοινωνιών"

Η νέα ταινία της Ασημίνας Προέδρου κερδίζει 6 βραβεία στο 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο 53ο Διεθνες Φεστιβάλ της Ινδίας (Goa) και διανύει ήδη την 2η εβδομάδα προβολής της στις ελληνικές αίθουσες αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις στο κοινό. 

ΣΧΕΤΙΚΑΤο «Πίσω από τις Θημωνιές» υποψήφιο για Καλύτερο Κάστινγκ ευρωπαϊκής ταινίας

Η Ασημίνα Προέδρου γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα. Σπούδασε μουσική (πτυχίο πιάνου το 2001), Διεθνή Οικονομικά (BA το 2005 και MSc το 2007) και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου (BA το 2013, MA το 2018).

Η μικρού μήκους ταινία της, Red Hulk (2013), σε παραγωγή, σενάριο και σκηνοθεσία της ίδιας, κέρδισε το Χρυσό Διόνυσο στο Φεστιβάλ Δράμας (2013) και το Βραβείο Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, Νύχτες Πρεμιέρας (2013). Συμμετείχε σε περισσότερα από εξήντα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, συμπεριλαμβανομένου του Clermont-Ferrand (2014), και απέσπασε επτά διεθνή βραβεία.

Η πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία, Πίσω από τις Θημωνιές (Behind the Haystacks), που αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2022, αναπτύχθηκε μέσω του Sarajevo Script Station 2015, του Berlinale Script Station 2016 και του First Film First 2016-2017. Είναι μια συμπαραγωγή Ελλάδας-Γερμανίας-Βόρειας Μακεδονίας, και ολοκληρώθηκε, μεταξύ των άλλων, με την υποστήριξη του ΕΚΚ, της ΕΡΤ, του MEDIA, του ZDF-Arte και του Eurimages.

Η Ελληνίδα δημιουργός σημειώνει για την ταινία της: 

Η ιστορία της ταινίας διαδραματίζεται το 2015, σε ένα μικρό ελληνικό χωριό κοντά στη λίμνη Δοϊράνη, στα σύνορα  Ελλάδας και Βόρειας Μακεδονίας, όπου συγκεντρώνεται ένα τεράστιο κύμα προσφύγων με στόχο να διαφύγουν στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη.

Πρόκειται για ένα κοινωνικό-οικογενειακό δράμα με στοιχεία ‘crime’ και σπονδυλωτή δομή, το οποίο αναπτύσσεται μέσα από τις τρεις διαφορετικές οπτικές τριών χαρακτήρων, και διερευνά το πώς μια ολόκληρη κοινότητα μπορεί να διαβρωθεί, να οδηγηθεί στην υποταγή, στο έγκλημα, στη συγκάλυψη και στη συλλογική άρνηση. Με φόντο την υποκρισία των ‘πολιτισμένων’ Δυτικών κοινωνιών, που από τη μία πλευρά χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα παιδιά που ξεβράζονται στις ακρογιαλιές του Αιγαίου, και από την άλλη είναι συνένοχες στην εκμετάλλευση, στην εξαθλίωση, στο διωγμό και στο θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων, η ταινία αποτελεί τελικά μια αναζήτηση για το πού οδηγείται η σύγχρονη κοινωνία, και το πώς οι ανθρώπινες σχέσεις τσακίζονται μέσα στους κόλπους της. Μια διερεύνηση, η οποία δεν έχει ωστόσο, καμία πρόθεση να καταδικάσει τον καθημερινό άνθρωπο που υποτάσσεται στις διεφθαρμένες κοινωνικές δομές. Αντίθετα, προσπαθεί να φωτίσει ο,τιδήποτε όμορφο και ανθρώπινο βρίσκεται στην καθημερινή του πάλη για επιβίωση, στην ανάγκη του να αγαπήσει και ν’ αγαπηθεί, να ζήσει τη ζωή του και να βελτιώσει τον κόσμο γύρω του.

Την άποψη του MOVE IT για το φιλμ, θα την βρείτε εδώ.