ΣΕΙΡΕΣ

"Amazing stories" season 1: Νοσταλγικό

Published: 8 Apr 2020, 13:00
Συντάκτης:

Η δεύτερη απόπειρα της AppleTv στον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας μετά το εντυπωσιακό πλην αδύναμο “See” έχει ρίζες στο 1980 και πολλές προσδοκίες να καλύψει ώστε να επαναφέρει το hype.

<a href="/en/nea/new-look-monotono-kai-afiloxeno-gia-ton-theati/69579">"Τhe new look": Μονότονο και αφιλόξενο για τον θεατή</a>ΣΧΕΤΙΚΑ"Τhe new look": Μονότονο και αφιλόξενο για τον θεατή

Το “Amazing Stories” προβαλλόταν για δύο χρόνια στο NBC με την μορφή ανθολογίας και εκτός από το τρανό όνομα του Στίβεν Σπίλμπεργκ που έγραψε και σκηνοθέτησε πολλά επεισόδια, από την σειρά πέρασαν ακόμα ο Μάρτιν Σκορσέζε και ο Κλιντ Ίστγουντ . Τρεις δεκαετίες αργότερα, και με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ να συμμετέχει τώρα ως παραγωγός, η σειρά δεν βρίθει από προσωπικότητες και πασχίζει να κρατήσει ζωντανή την ανάμνηση της εφηβικής εκδοχής του “The Twilight Zone” –πρόσφατα διασκευασμένο και αυτό από τον Τζόρνταν Πιλ για το CBS.

Και δεν είναι ότι αποτυγχάνει πλήρως να μας συνεπάρει με τις ιστορίες που σκαρφίζεται αλλά δεν είναι και τόσο…amazing τελικά. Οι υπεύθυνοι των νέων “Amazing Stories”, Άνταμ Χόροβιτς και Έντουαρντ Κίτσις, πατάνε πάνω στην βασική ιδέα του πρωτοτύπου και όπως θα περιμέναμε από ένα δίδυμο που ευθύνεται για τα “Once Upon a Time”, “Tron” και “Lost”, ξέρουν να διαχειριστούν την φαντασία, είτε αυτή προέρχεται από την απέναντι πλευρά είτε από την ηπερηρωική σκοπιά, αλλά βάζουν εμπόδια στην φαντασμαγορική ενορχήστρωσή της.

Ο πιλότος ξεκινά με τον Ντίλαν Ο’Μπράιαν (“Maze Runner”) να ταξιδεύει πίσω στον χρόνο και στην αγκαλιά της Βικτόρια Πεντρέτι (“The Haunting of Hill House”, “You”), ένα επεισόδιο ικανοποιητικό για να σημάνει την εκκίνηση ανεξάρτητα από τα αυθαίρετα, συνεχόμενα πήγαινε-έλα. Δυστυχώς, η συνέχεια σε καμία περίπτωση δεν ανεβάζει το επίπεδο, ούτε κρατάει ψηλά τις προσδοκίες για λόγους πασιφανείς από τα πρώτα λεπτά των επεισοδίων: αδύναμο καστ, αδιάφοροι χαρακτήρες, σενάριο που πλατειάζει, λεπτομέρειες που δεν ενδιαφέρουν κανέναν και που στο κάτω κάτω δεν χρησιμεύουν πουθενά.

Ωστόσο, στο σημείο αυτό εξαιρούμε το τρίτο επεισόδιο στην σειρά με τον Ρόμπερτ Φόρστερ σε ρόλο τρομερού παππού που αποκτά υπερδυνάμεις με ένα δαχτυλίδι.

Με μία πρώτη ματιά, ίσως η διάρκεια να είναι το σημείο όπου το “Amazing Stories” χάνει τους πόντους του. Τα ωριαία επεισόδια χρειάζονται περιεχόμενο για να δικαιολογήσουν τον χρόνο τους και είναι λογικό ότι για μία ανθολογία τέτοιου μεγέθους όλοι θα περιμέναμε μία τέτοια χρονική διάρκεια για να αναπτυχθεί επαρκώς μία ιστορία. Στα πρακτικά, όμως, ο χρόνος δείχνει να είναι εχθρός τους. Ειδικά αφού στην μέση των επεισοδίων εύλογα το κοινό θα έχει ήδη αλλάξει το πρόγραμμα.

Βέβαια, το παράδοξο είναι ότι από πλευράς μυστηρίου δείχνει δυνατότητες αλλά φιλτράρει την έντασή του δίχως ιδιαίτερο λόγο. Οι ανομοιομορφίες, τελικά, τιθασεύουν τις ιδέες που θα έπρεπε να πάρουν άλλο δρόμο και περιορίζονται στο να περάσουν την ‘ιδέα’ του Σπίλμπεργκ δίχως να την βελτιώσουν. Η νοσταλγία δυστυχώς δεν είναι ικανή από μόνη της να αναδείξει το οτιδήποτε.

 

 

tags: 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos