Του Mr Tibbs
Ο ενθουσιασμός που έχει κυριεύσει το αμερικανικό κοινό με αυτό το εδώ το ξεχασμένο 80s κατασκεύασμα είναι σίγουρα ο μεγαλύτερος που έχει παρατηρηθεί για ένα τέτοιο bad movie.
Έτσι οι σύγχρονοι θεατές ανακάλυψαν εκ νέου τη γοητεία της ταινίας που συνδυάζει ακατανόητη συχνά υπόθεση, πρωταγωνιστή με τη χειρότερη προφορά ever, macho μελό και τόσο ταεκ βο ντο που έχετε να δείτε από τους Ολυμπιακούς. Α, και synth rock τραγούδι φυσικά καθώς η πλοκή ακολουθεί μια ροκ νίντζα μπάντα ενώ ξεπαστρεύει τη μηχανόβια ναρκομαφία του Ορλάντο!
Κι όμως αυτό το mix βιντεο-λαγνείας, 80s camp και πολεμικών τεχνών είναι πέρα για πέρα διασκεδαστικό γιατί διαθέτει original ενέργεια και καταφέρνει ένα σχεδόν ιδανικό stoner movie, τέλειο μέσα στον πλήρη παραλογισμό του. Σουρεάλ χωρίς να προσπαθήσει και αξέχαστο ακόμα κι αν το μισήσετε. Είναι η εκδίκηση του trash σε όλο το μεγαλείο της και συνιστάται ανεπιφύλακτα στους οπαδούς της ανεπιτήδευτης πλάκας και του φθηνού γέλιου...
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων