Berlinale 14: "2030" - REVIEW

Ιδιαίτερο sci-fi μελό

Στο νότιο Βιετνάμ του 2030 οι περισσότερες καλλιεργήσιμες εκτάσεις βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας λόγω του φαινόμενου του θερμοκηπίου και των κλιματικών αλλαγών στον πλανήτη. Παρόλο που οι περισσότεροι κάτοικοι έχουν εγκαταλείψει την περιοχή, η Sao (Quynh Hoa) και ο Thi (Kim Long Thach) αρνούνται να αφήσουν τη γη τους ζώντας σε ένα πλωτό σπίτι. Μεγάλες πολυεθνικές καλλιεργούν κρυφά ένα νέο είδος φυκιού σε εφτασφράγιστες πλωτές φάρμες.

Μετά τη δολοφονία του άνδρα της, η Sao ανακαλύπτει το λόγο που ο Thi κατέληξε νεκρός. Πρόκειται για μια προσαρμογή του βιετναμέζου σκηνοθέτη Nguyen-Vo Nghiem-Minh ενός διηγήματος σε μια πιο φουτουριστική εκδοχή.

Το 2030 (Nuoc) θεωρείται κατά μια έννοια sci-fi ταινία και κατά μια άλλη δραματική. Παρόλο που σαν σενάριο θα μπορούσε να έχει πραγματικό ενδιαφέρον, τελικά δεν καταφέρνει να κερδίσει τις εντυπώσεις. Ενδεχομένως, να περίμενα μια περισσότερο επιστημονικής φύσης προσέγγιση και λιγότερο ένα μελόδραμα. Ωστόσο, οφείλω να ομολογήσω πως από πλευράς πλάνων και σημειολογικών στοχείων, έχει αξιοσημείωτη οπτική.

Μετά το τέλος της ταινίας ακολούθησε συζήτηση με τους συντελεστές, όπου ο δημιουργός και σκηνοθέτης σε σχετική ερώτηση απάντησε ότι δεν ήθελε να κάνει το Star wars και πως στόχος του ήταν η ρεαλιστική τοποθέτηση στο θέμα. Αξιοσημείωτο είναι πως η πρωταγωνίστρια, όπως η ίδια δήλωσε, δεν γνώριζε καθόλου κολύμπι πριν την ταινία και πως δυσκολεύτηκε πολύ για να τα καταφέρει με την εμψύχωση του σκηνοθέτη. Αξιοσημείωτο καθώς βλέποντάς την στο νερό πιστεύει κανείς πως έχει εκπληκτική σχέση με τη θάλασσα.

3,5/10

Ελεντίνα Πανή

Nguyen-Vo Nghiem-Minh made the adaptation of a short story, with more futuristic clues. Nuoc 2030 is considered to be a part sci-fi part romance movie although the sci-fi part is untraceable. While it has all potentials to become a very impressive movie, 2030 seems to be of no interest. Maybe I was expecting a more scientific approach of the script and less of melodramatic story. Either way, I must admit that its semiological details and shots are remarkable.