Βerlinale 16 - "Ηail Ceasar": Γοητευτική σαχλαμαρίτσα

"Hail Ceasar"  5,5 / 10

Οι αδερφοί Κοέν έκαναν την «Τριλογία των ηλιθίων» (O Brother, Where Art Thou?, Intolerable Cruelty και Burn After Reading)... τετραλογία και με το αστείο -με τον δικό τους, ιδιαίτερο τρόπο- σε πολλές στιγμές «Hail Ceasar», υπογράφουν μια γλυκιά ταινία φόρο τιμής στην δεκαετία του 1950 και την χρυσή εποχή του Hollywood, αλλά... σαχλαμαρίτσα!

To φιλμ αφορά μία μέρα σε ένα στούντιο γυρισμάτων, με τον επικεφαλής να προσπαθεί να λύσει όλα τα αναμενόμενα και μη, προβλήματα που παρουσιάζονται, με μεγαλύτερο την απαγωγή του μεγάλου σταρ που πρωταγωνιστεί στο μπλοκμπάστερτης εποχής.

Και μπορεί το καστ να ανταποκρίνεται εξαιρετικά (εκτός ίσως από τον Κλούνεϊ που μάλλον το παρακάνει και την Τίλντα Σουίντον που αυτοεπαναλαμβάνεται σε εκνευριστικό βαθμό) ειδικά στο πρώτο μισό που κυλά ασορτί με έναν ικανοποιητικό κωμικό τόνο, δυστυχώς όμως στην τελευταία ώρα της ταινίας ο κωμικός ρυθμός χωλαίνει και οι διάφορες ιστορίες δεν καταφέρνουν ποτέ να συντονιστούν και να ξεπεράσουν το επίπεδο των διαδοχικών γκανγκ, κάποια αστεία, κάποια όχι και τόσο.

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους αδερφούς Κοέν για την λατρεία τους σε μια λαμπερή εποχή του αμερικανικού σινεμά και τα καταφέρνουν άψογα στην αναδημιουργία και την αποτύπωση του γενικότερου κλίματος δημιουργικής μελαγχολίας εκείνης της δεκαετίας με vintage αίσθηση, διανθισμένη με μικρά κομψοτεχνήματα που συχνά πυκνά σε παρασέρνουν.

Συμφωνούμε, το εγχείρημα δεν είναι πετυχημένο και ίσως και να αδικείται από το δεύτερο μισό του. Εκπέμπει όμως νοσταλγία και λάμψη, είναι γεμάτο μεράκι και είναι τόσο καλοφτιαγμένο που ανέχεσαι τελικά και την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι. Έστω και αν θα την ξεχάσεις αμέσως μόλις βγεις από την αίθουσα...