Berlinale 2020 - "Οι τεχνολογικοί γίγαντες επηρεάζουν τα πάντα"

Published: 26 Feb 2020, 21:12
Συντάκτης:

Μετά από σχεδόν δύο απολαυστικές ώρες με πολύ γέλιο κατά τη διάρκεια της προβολής του Delete History των Benoît Delépine και Gustave Kerven στο Φεστιβάλ Βερολίνου, ήρθε η στιγμή για τη συνέντευξη τύπου, με τους δύο σκηνοθέτες, τις ηθοποιούς Blanche Gardin και Corinne Masiero αλλά και την παραγωγό Sylvie Pialat.

<a href="/en/synenteyxeis/mpil-nai-o-haraktirismos-emporiko-einai-mia-poly-omorfi-lexi/65348">Μπιλ Νάι: "Ο χαρακτηρισμός εμπορικο είναι μια πολύ όμορφη λέξη"</a>ΣΧΕΤΙΚΑΜπιλ Νάι: "Ο χαρακτηρισμός εμπορικο είναι μια πολύ όμορφη λέξη"

Η Masiero τόσο ενδιαφέρουσα και προκλητική όπως έχει συνηθίσει όλους όσοι τη γνωρίζουν από τις stand-up comedy εμφανίσεις της στη Γαλλία, δε δίστασε να σηκώσει τη μπλούζα της και να ποζάρει στους φωτογράφους δείχνοντας το σουτιέν της. Φυσικά, φορούσε και κίτρινο γιλέκο. «Αυτό δεν είναι το κίτρινο γιλέκο που είχα στην ταινία ή που έχω στις πορείες. Πάντως πιστεύω πως όλοι είμαστε κίτρινα γιλέκα. Αυτό εκφράζει και η ταινία. Δεν μπορούμε να αγνοούμε την πραγματικότητα. Τόσο στη Γαλλία, όσο και σε πολλές άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο έχει έρθει στην επιφάνεια πλέον πως τα πράγματα είναι σε αναβρασμό. Η ενότητά μας είναι πολύ σημαντική».

«Στην Γαλλία υπάρχει μία μερίδα της κοινωνίας που συνθλίβει τους υπόλοιπους ανθρώπους, χάνονται δουλειές, αντικαθίστανται από την τεχνολογία και δεν προστατεύει κανείς τον κόσμο», είπε ο Benoît Delépine. «Στις πορείες των κίτρινων γιλέκων έρχεται πολύς κόσμος, γιατί καταλαβαίνουν πως κάτι συμβαίνει, αλλά δεν ξέρουν τι ακριβώς. Παρόλα αυτά θέλουν να είναι όλοι μαζί».

«Αυτή η ταινία είναι η 10η που κάνουμε μαζί και ξεκίνησε από τα δικά μας προβλήματα ουσιαστικά. Γυρνούσαμε κάποια στιγμή με το μετρό με τον Gustave και αρχίσαμε να συζητάμε με τον Gustave και λέμε κάποια στιγμή ‘Για κάτσε, ίσως δεν είμαστε οι μόνοι που νιώθουμε σχεδόν ανάπηροι στον ψηφιακό κόσμο. Λένε πως οι νέοι μεγάλωσαν με την τεχνολογία αλλά τελικά και εκείνοι έχουν προβλήματα», συνέχισε ο Benoît Delépine. «Συζητήσαμε πολλά και είχαμε υλικό. Κάθε σκηνή έχει ένα νέο θέμα, που όμως με κάποιον τρόπο συνδέεται με τα υπόλοιπα. Οι ήρωες είναι σαν dodos, με κάποιον τρόπο ζουν στη δική τους πραγματικότητα», συμπλήρωσε ο Kervern.

Οξεία κριτική σε θέματα από τον καπιταλισμό ως τις νέες τεχνολογίες, με το χιούμορ ως βασικό της όπλο από τους σκηνοθέτες με τη σύγχρονη εποχή να φαίνεται πως δεν πείθει καθόλου τον Delépine. «Τώρα λέμε πως στην εποχή που διανύουμε βρισκόμαστε σε διαρκή ‘πρόοδο’ με όλες αυτές τις ανακαλύψεις. Εγώ έχω πολλές αμφιβολίες γι’ αυτή την πρόοδο».

«Η ιδιωτικότητα του καθενός είναι πολύ σημαντική. Βέβαια εγώ δεν έχω κάτι να κρύψω αλλά αυτό που συμβαίνει είναι ένας φαύλος κύκλος», συμπλήρωσε ο Kervern. «Οι τεχνολογικοί γίγαντες επηρεάζουν τα πάντα, ό,τι και να λέμε. Ίσως είναι μπανάλ αυτό το θέμα, αλλά η ταινία αυτό δείχνει. Θεωρώ πως είναι αρκετά σημαντική, και δεν το λέω επειδή την έκανα εγώ».

Η Blanche Gardin μιλώντας για τη συνεργασία της με τους δύο σκηνοθέτες, είπε πως τους θαύμαζε πολύ καιρό από απόσταση και πάντα ήθελε να συνεργαστεί μαζί τους. «Βρήκα το σενάριο πολύ ποιητικό και πως έχει ένα ιδιαίτερο κοινωνικό μήνυμα και αυτό με κέρδισε. Δεν νομίζω πως πιέστηκα σε έναν ρόλο πάρα πολύ προσωπικό, αλλά ένιωσα βαθιά σύνδεση με αυτόν». Και η Masiero μίλησε με παρόμοιο ενθουσιασμό. «Θαυμάζω το σινεμά που κάνουν. Μπορείς να κάνεις προτάσεις και εκείνοι θα τις ακούσουν και θα τις μεταφράσουν με το δικό τους τρόπο στο στυλ τους. Σε κάνουν να νιώθεις ωραία, γιατί ακούν την ιδέα σου και την προσαρμόζουν στον κόσμο τους». 

Η επιλογή της μουσικής του Daniel Johnston επίσης σχολιάστηκε. «Είναι ένας πολύ ενδιαφέρων καλλιτέχνης», είπε ο Delépine. «Αθώος και απλός, που ταυτόχρονα πονάει, και αυτό φαίνεται στις δημιουργίες του. Είναι επίσης πολιτικά ενεργός. Πέθανε μάλιστα μερικούς μήνες πριν και θέλαμε να αποτίσουμε φόρο τιμής σε εκείνον. Κάποια κομμάτια του είναι σαν παράπονα, που όμως έχουν και κάτι καθησυχαστικό. Συνδυάζουν χαρά αλλά και λύπη. Είναι ήρωας και ταιριάζει στην ταινία μας γιατί συνοψίζει αυτό που θέλουμε να πούμε». 

Σχετικά με τη μέθοδό τους οι σκηνοθέτες επεσήμαναν πως «Ήδη από το Aaltra, έχουμε έναν τρόπο να δουλεύουμε τα πλάνα, που είναι ιδιαίτερος. Προτιμούμε μακριά πλάνα. Θέλουμε ο θεατής να συμπληρώσει την εικόνα. Βλέπεις τους χαρακτήρες από μπροστά και μετά από απόσταση».

Η ηρωίδα της Masiero είναι μεταξύ άλλων και εθισμένη στις σειρές, δεν γινόταν να μην ερωτηθεί επομένως εάν εκείνη είναι το ίδιο εθισμένη όπως ο ρόλος της. «Με τον σύντροφό μου βλέπουμε πάρα πολλές, και τουλάχιστον 2-3 επεισόδια κάθε μέρα. Αγαπώ πολλές βρετανικές σειρές αλλά και σειρές της HBO. Στη Γαλλία δεν έχουμε τόσο πολύ αυτή την κουλτούρα. Θα ήθελα πολύ να δω τέτοιο χιούμορ όπως της ταινίας μας και σε γαλλικές σειρές».

«Θα μπορούσε να είναι μία αντιαμερικανική ταινία;», ρωτήθηκαν προβοκατόρικα οι συντελεστές της. «Όχι, δεν είναι συγκεκριμένα αντιαμερικανική», απάντησε ο Delépine. Προσπαθούμε να στείλουμε απλώς ένα μήνυμα και τυχαίνει στην Αμερική απλώς να συμβαίνουν πολλά πράγματα. «Η τελευταία σκηνή συμπυκνώνει την ελπίδα που θέλουμε να αφήσουμε. Φανταστήκαμε τον πύραυλο της Tesla που στείλαμε στον Άρη να φοράει ένα κίτρινο γιλέκο, αλλά δεν μπορούσαμε να το κάνουμε. Πάντως, στο τέλος, για όσους καθίσατε και το είδατε, βλέπουμε ένα μικρό dodo να κρύβεται πίσω από τη σελήνη. Αυτή ακριβώς είναι η εικόνα ελπίδας», είπε κλείνοντας ο Kervern.

Το 70ο Φεστιβάλ του Βερολίνου διεξάγεται 20 Φεβρουαρίου με 1 Μαρτίου 2020, το MOVE IT βρίσκεται εκεί με την πολυπληθέστερη αποστολή για ελληνικό μέσο και σας μεταφέρει για 10η συνεχή χρονιά όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες της αγαπημένης μας ευρωπαϊκής πόλης, στο ειδικά διαμορφωμένο section μας.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos