Berlinale 19: "Flatland" - Κριτική

Published: 18 Feb 2019, 16:43
Συντάκτης:

Σύνοψη: Η πρώτη νύχτα του γάμου της νεαρής Natalie καταλήγει σε εφιάλτη. Μαζί με την φίλη της Poppie αποφασίζουν να καταφύγουν στον Γιοχάνεσμπουργκ, όμως στο κατόπι τους βρίσκεται η αστυνομικός Beauty Cuba, η οποία προσπαθεί να εξιχνιάσει έναν φόνο, ένοχος για τον οποίο δηλώνει ο προ 15ετίας αρραβωνιαστικός της.

<a href="/en/festival-verolino/m-city-hunts-murderer-enas-tromos-poy-sigokaiei/60032">"M – A City Hunts a Murderer": Ένας τρόμος που σιγοκαίει</a>ΣΧΕΤΙΚΑ"M – A City Hunts a Murderer": Ένας τρόμος που σιγοκαίει

Άποψη: Road movie, ημι-western, σχόλιο πάνω στις ανισότητες της χώρας του «Ουράνιου Τόξου» και μεσαίο δάχτυλο στην πατριαρχία… Το «Flatland», η νέα ταινία της Jenna Bass που άνοιξε την ενότητα Panorama της φετινής Berlinale, θέλει να είναι όλα τα παραπάνω και παρότι καταλήγει συνολικά άνιση, έχει ως άσσο στο μανίκι της μια εξαιρετική ερμηνεία από την Faith Baloyi, στον ρόλο της μαύρης αστυνομικού Beauty, η οποία αναδεικνύεται με άνεση ως πραγματική πρωταγωνίστρια και συναισθηματικός πυρήνας του φιλμ, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον.

Η δράση τοποθετείται στην περιοχή Great Karoo της Νότιας Αφρικής, με τις αχανείς πεδιάδες να αποτελούν το ιδανικό σκηνικό για να εξελιχθεί το ταξίδι τριών διαφορετικών γυναικών προς την ανεξαρτησία τους, σε μια χώρα που ο μισογυνισμός αλλά και οι διακρίσεις κατά των έγχρωμων πολιτών καλά κρατούν, παρά τις υποσχέσεις και το όραμα του Νέλσον Μαντέλα.

To «Flatland» είναι σκηνοθετημένο με νεύρο αλλά και εμφανή τρυφερότητα από την Bass, με το συναίσθημα να συνυπάρχει σε ισόποσες δόσεις με τη δράση, ο ρυθμός όμως κάπως χάνεται στο τελευταίο μισάωρο, όταν το κυνήγι γάτας και ποντικιού ανάμεσα στην Beauty και το δίδυμο Natalie και Poppie ολοκληρώνεται, για να ακολουθήσει μια ανταλλαγή πυρών και «ομήρων», που είναι προβλέψιμη και διαρκεί περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε.

Η Baloyi είναι αβίαστα το πραγματικό highlight αυτής της νοτιοαφρικανικής εκδοχής του «Thelma & Louise». Η Beauty της αναζωογονεί το κουρασμένο στερεότυπο της σκληροτράχηλης μπατσίνας, με την απόγνωση να εναλλάσσεται εκπληκτικά με την αποφασιστικότητα στο βλέμμα της, χαρίζοντάς μας έτσι μιας από τις πιο αξιομνημόνευτες ερμηνείες της 69ης Berlinale.

5,5 / 10

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
breathe, από την Spentzos breathe, από την Spentzos