Berlinale 15-Ρόμπερτ Πάτινσον: "Μικρός ήθελα να γίνω Τζέιμς Ντιν.."

Ότι υπήρχε μια ανησυχία διάχυτη στους διαδρόμους του ξενοδοχείου Hyatt (όπου στεγάζονται Γραφείο Τύπου και η αίθουσα για τις συνεντεύξεις τύπου, αλλά και η αντιστοιχη για τις φωτογραφήσεις του Φεστιβάλ Βερολίνου) για το αν θα εμφανιστεί ο Ρόμπερτ Πάτινσον στην συνέντευξη τύπου του "Life", υπήρχε. Και μάλλον όχι άδικα λόγω της απουσίας του από την αντίστοιχη του "Queen of the desert". Βέβαια, όπως κάθε (μάλλον ψωνισμένος) σταρ που σέβεται τον εαυτό του, ο Πάτινσον εμφανίστηκε στο πάνελ για να προωθήσει το φιλμ του Αντόν Κορμπίν, γνωρίζοντας φυσικά ότι (χωρίς τον συναγωνισμό από Κίντμαν και Χέρτζογκ) θα ήταν το Νο 1 πρόσωπο που θα τραβούσε την προσοχή. Έτσι και έγινε, με τον πρώην mega star των Twilight σε εμφάνιση περίπου κλαρινογαμπρού, να απαντά (μαζί με τον Αντόν Κορμπίν και τον Ντέιν ΝτεΧάαν) στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων. 

"Ενιωσα παπαράτσι για λίγο", δήλωσε εξηγώντας πως αντιμετώπισε τον ρόλο του φωτογράφου του περιοδικού LIFE και την ιστορία της φιλίας του με τον Τζέιμς Ντιν. "Όλοι οι νεαροί επίδοξοι ηθοποιοί γύρω στα 16, 17, ακόμη κι αν δεν μοιάζουν με τον Τζέιμς Ντιν, φτάνουν στις οντισιόν και προσπαθούν να γίνουν σαν αυτόν, να αποδείξουν πως είναι όσο καλοί πιστεύουν ότι είναι. Το γνωρίζω αυτό το συναίσθημα από πρώτο χέρι. Φωτογραφίες, πάντως, έβγαζα άθλιες όταν ήμουν μικρός!". Πάντως, όσο περνούσε η ώρα, έδειχνε να μην δείχνει και τόσο άνετος με το γεγονός ότι οι ερωτήσεις δεν αφορούσαν στις πλειοψηφία τους τον ίδιο, αλλά τους υπόλοιπους (αν και του είχα μια "τρυφερή", αλλά δεν πήρα μικρόφωνο...) και με την γλώσσα του σώματος να φανερώνει βαρεμάρα και μίνι-εκνευρισμό, άρχισε να απαντά σιγανόφωνα και δυσνόητα στις ερωτήσεις, να κάνει inside jocks με τους Κορμπίν και Ντε Χάαν (δείτε φωτό) από τα οποία δεν καταλάβαινε κανείς τίποτα και να καμακώνει την συμπρωταγωνίστριά του, Aλεσάντρα Μαστρονάρντι (δείτε επίσης φωτό, με τον Κορμπίν να του την λέει χαμηλόφωνα), όπου εκεί, τουλάχιστον έδειξε ότι κάτι κατάφερε. 

Ο ΝτεΧάαν αστειεύτηκε με το γεγονός του αναγραμματισμού που τον συνδέει με το όνομα του Ντιν (Dane, Dean) και εύχηθηκε αστειευόμενος να μην είναι αυτός ο λόγος που επιλέχθηκε, ενώ πρόσθεσε πως "είμαι ευγνώμων για την σπουδαία ευκαιρία που μου έδωσε ο Αντόν. Ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση στην ζωή μου. Ελάχιστοι τολμούσαν τότε, στα 50s, να κάνουν τις επιλογές ρόλων που κατάφερε ο Τζέιμς Ντιν και με τέτοιους συναισθηματικά φορτισμένους και γενναιόδωρους ρόλους, έμεινε στη ιστορία, έστω με 3 φιλμ. Πλέον, οι ηθοποιοί δεν ειναι δεσμευμένοι σαν επιλογές και εικόνα από ένα στούντιο όπως παλιά, έχουν πολύ μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και επιλογών".

Ο μέγας (και λατρεμένος από τα video clip κυρίως των Depeche Mode) βιντεοκλιπάς και φωτογράφος (εκτός από τρομερά ενδιαφέρον σκηνοθέτης) Αντόν Κορμπίν ρωτήθηκε αν λόγω επαγγέλματος ήταν πιο εύκολο να μάθει τα... μυστικά στον Πάτινσον και απάντησε πως "αυτό που βασικά του εξήγησα είναι πως πρέπει να φτάσει η φωτογραφική μηχανή να αποτελεί προέκταση του σώματος και πρέπει να είναι συνεχώς έτοιμος να πατήσει κλικ, ανά πάσα στιγμή". Και συνέχισε σχολιάζοντας το Instagram "Πλέον υπάρχουν πάρα πολλές φωτό, τριγύρω, παντού, ταυτόχρονα και πολλά "σκουπίδια" που πρέπει ντε και καλά να καταγραφούν. Από την άλλη, ο κόσμος εξοικειώνεται πλέον με την τέχνη της φωτογραφίας και στην τελική αποτελεί αναγκαίο κακό. Οφείλουμε να συμβιβαστούμε". Τέλος, γείωσε δύο ανόητες δημοσιογραφικές ερωτήσεις, η μία για το αν η ενασχόλησή του με τα διαφημιστικά clip τον βοήθησε στην σκηνοοθεσία ("Δεν έχω γυρίσει ποτέ διαφημιστικό clip στη ζωή μου περισσότερο η σχέση μου με την φωτογραφία με βοήθησε") και η άλλη για το αν συγκρίνει το "Control" με το "Life" καθώς αναφέρονται σε δύο σταρ που έφυγαν από τον κόσμο νωρίς ("Καμία σχέση, η μια ταινία με την άλλη, υπάρχει μια πολύ βασική διαφορά που μάλλον σας διαφεύγει: ο Κέρτις (των Joy Division) αυτοκτόνησε ο Ντιν πέθανε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα...").