23ο ΦΝΘ: "Nomad in the footsteps of Bruce Chatwin" - Κριτική

Σύνοψη: O Βέρνερ Χέρτζογκ ακολουθεί τα βήματα του μυθιστοριογράφου και ταξιδιωτικού συγγραφέα Μπρους Τσάτγουιν (1940-1989), ο οποίος υπήρξε μια αδελφή ψυχή και πηγή έμπνευσης για τον σπουδαίο Γερμανό σκηνοθέτη.

ΣΧΕΤΙΚΑ26o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Αύξηση-ρεκόρ σε θεατές

Γνώμη: Ένας συγγραφέας-νομάς κι ένας κινηματογραφιστής-νομάς, o Μπρους Τσάτγουιν και ο Βέρνερ Χέρτσογκ αντίστοιχα, είχαν την ευλογία να συναντηθούν οι δρόμοι τους και να μοιραστούν το κοινό τους πάθος για την ανακάλυψη και την ασίγαστη περιέργειά τους για τα μυστήρια αυτού του πλανήτη.

30 χρόνια μετά το θάνατο του Τσάτγουιν σε ηλικία 49 ετών -υπήρξε ένα από τα πρώτα επώνυμα θύματα της επιδημίας του AIDS στη Μεγάλη Βρετανία-, ο φίλος του Βέρνερ Χέρτζογκ καταγράφει με την κάμερά του τα μέρη-σταθμούς της πορείας του, σε ένα κινηματογραφικό ταξίδι που μας μεταφέρει από την Παταγονία μέχρι τις εκτάσεις της Αυστραλίας που κατοικούν οι εναπομείναντες Αβορίγινες.

Η Ελίζαμπεθ Τσάτγουιν, σύζυγος του συγγραφέα, o βιογράφος του Νίκολας Σέξπιρ, διάφοροι φίλοι του, αλλά και άνθρωποι από τα μέρη που πέρασε και κατέγραψε στα βιβλία του, μιλάνε μπροστά στην κάμερα του Χέρτζογκ ή συνομιλούν με τον ίδιο, ανταλλάσσοντας αναμνήσεις και απόψεις γύρω από το έργο του.

Όμως, επειδή αυτό το ντοκιμαντέρ φέρει την υπογραφή ενός ανθρώπου του οποίου η εμμονή με την περιπέτεια του ανθρώπου απέναντι στη φύση είναι ευρέως γνωστή, το “Nomad: In the Footsteps of Bruce Chatwin” είναι και μία από τις πιο προσωπικές δημιουργίες του Χέρτζογκ.

Μπορεί ο ίδιος να μην είναι ακριβώς αυτό που θα αποκαλούσε κανείς “αινιγματική φιγούρα”, καθώς δεν έχει διστάσει ποτέ να μιλήσει για όσα τον απασχολούν και τον εμπνέουν, αλλά εδώ αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια μας πιο ανθρώπινος και ευάλωτος από ποτέ, μέσα από τις ομοιότητές του με τον άνθρωπο στο επίκεντρο του επιχειρήματος του.

To “Nomad...” δεν διαθέτει τα εντυπωσιακά πλάνα του “Encounters at the End of the World” (2008) ούτε την ανατριχιαστική κορύφωση του “Grizzly Man” (2005). Εδώ, δεν υπάρχει η σύγκρουση δύο μεγάλων προσωπικοτήτων, όπως στο “My Best Friend” (1999), το ντοκιμαντέρ του Χέρτζογκ για τη διαβόητη σχέση του με τον Κλάους Κίνσκι και την κόλαση στην οποία εξελίχθηκαν τα γυρίσματα του “Fitzcarraldo”.

Είναι ίσως η λιγότερη φιλόδοξη προσθήκη στην τεράστια φιλμογραφία του μοιάζει όμως να κρατάει το κλειδί που αποκρυπτογραφεί όλα τα προγενέστερα εγχειρήματά του, ενώ είναι παράλληλα άλλος ένας φόρος τιμής του στις φιλίες που σου αλλάζουν τη ζωή.

Tην ταινία μπορείτε να την δείτε εδώ.

To ΜΟVE IT παρακολουθεί το φετινό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Όλες οι κριτικές και ανταποκρίσεις μας βρίσκονται στο ειδικό section που έχουμε στήσει.