Νύχτες 2019: "A colony" - Κριτική
Σύνοψη: Σε μία επαρχιακή πόλη του Καναδά, η Μύλια, ένα νεαρό κορίτσι το οποίο βρίσκεται στο μεταίχμιο της εφηβείας, ζει με την οικογένειά του. Η ενηλικίωση αλλά και η αυτογνωσία θα επέλθουν σταδιακά μέσα από διάφορα βιώματα και εμπειρίες. Θα αντιληφθεί ότι κόσμος που την περιβάλλει έχει τον δικό του τρόπο λειτουργίας που πολλές φορές διακατέχεται από αδικία και σκληρότητα. Άραγε, θα καταφέρει να βγει αλώβητη από το ταξίδι της περιπλάνησης στον πραγματικό κόσμο;
Άποψη: Η αφήγηση στοιχειοθετείται με άξονα την κεντρική ηρωίδα και εξελίσσεται σταδιακά, γύρω από τις αντιδράσεις της. Η πρώτη μέρα στο Γυμνάσιο γίνεται το σημείο τομής της νεαρής κοπέλας με καινούρια πρότυπα και καταστάσεις, πράγμα το οποίο η σκηνοθέτις πραγματεύεται με μαεστρία και μεταδοτικότητα, καταφέρνοντας να αποδώσει το εύρος των συναισθηματικών διακυμάνσεων που διαπερνούν την ηρωίδα, στο οποίο φυσικά συμβάλλει και η πολύ καλή ερμηνεία της Emillie Bierre.
Το δίπολο ατομικού-συλλογικού, το εγώ, η αφομοίωση, η ωρίμανση, η διαφορετικότητα και το συνυπάρχειν είναι ορισμένες από τις έννοιες που θίγονται.
Αποκτούν μορφή στο πρόσωπο της νεαρής Μύλια, όμως ανάγονται ταυτόχρονα στο ιστορικό παρελθόν μέσα από νύξεις της σκηνοθέτιδος στην αποικιοκρατία.
Η διαλεκτική ιστορικού χρόνου και παρόντος που πλαισίωσε την παράθεση του προσωπικού με το συλλογικό ήταν σίγουρα μία πολύ επιτυχημένη σκέψη, τόσο σεναριακά αλλά και εφαρμοσμένη σκηνοθετικά και αντιστάθμισε το γεγονός της ελαφρώς προβλέψιμης αφήγησης. Αυτό το απροσδιόριστο και πολυπαραγοντικό στοιχείο που δίνει ξεχωριστή χροιά σε κάθε προσωπικότητα, συνθέτει «Μια Αποικία» ή αλλιώς τον κόσμο μέσα μας, μια δραματική ταινία που μας άφησε καλές εντυπώσεις και σίγουρα άξιζε την βράβευση στο Φεστιβάλ του Βερολίνου με την Κρυστάλλινη Άρκτο.
Έλενα Στάικου
6,5 / 10