Mike Patton: Η «καλύτερη φωνή του κόσμου» στο πανί

Των Ειρήνης Κατσαρά, Γιάννη Λυμπέρη

Το τείχος έπεσε, ο κύβος ερρίφθη! Ο υπέρτατος Mike Patton, των Faith No More, των Mr Bungle, των Tomahawk, Fantômas, Lovage, Peeping Tom και δεκάδων ακόμα, ο άνθρωπος που έχει σπάσει πιάτα σε συναυλία του μέσα στο «An Club» και ο τύπος που έκανε το θέατρο Βράχων να δακρύσει (sic) ανακηρύχθηκε από το VVN Music ως ο μεγαλύτερος τραγουδιστής όλων των εποχών αναφορικά με την εύρος των φωνητικών του ικανοτήτων και τα είδη μουσικής που μπορεί να τραγουδήσει.

Όχι βέβαια πως περιμέναμε αυτούς –και με μια δεκαετία καθυστέρηση- να μας το πουν, αλλά εδώ στο Move it αγαπάμε Patton, λατρεύουμε Faith No More και όπως ήταν αναμενόμενο, ετοιμάσαμε ένα αφιέρωμα στις μεγαλύτερες κινηματογραφικές στιγμές του 46χρονου Αμερικανού. Ως ώριμου πλέον συνθέτη σάουντρακ, ηθοποιού, να δανείζει τη φωνή σε… απέθαντα ζόμπι, να ακούμε τραγούδια από μπάντες του ή δικά του και να ξαφνιάζει μόνιμα με την πολυσυλλεκτικότητα των ήχων του.

ΣΑΟΥΝΤΡΑΚΣ

Το «A Perfect Place» είναι μια μαυρόασπρη ταινία μικρού μήκους του 2008 με αξιόλογη φεστιβαλική πορεία. Ο Patton έγραψε το σάουντρακ και ξεπέρασε σε διάρκεια την ίδια την ταινία (!) γιατί, όπως είπε, «ενθουσιάστηκε»!> Το ίδιο και οι κριτικοί που το εκθείασαν. 

Αλλαγή ρότας, και σειρά πήρε το σάουντρακ της περιπέτειας του Τζέισον Στέιθαμ «Crank: High Voltage». Δανείζει και τη φωνή του στα δίλεπτα κομμάτια.
 

Το «Solitude of Prime Numbers» είναι μια ιταλική ταινία του 2010, ένα δράμα βασισμένο σε νουβέλα με το ίδιον τίτλο. Ξεχώρισε στην Βενετία, όπως και η μουσική επένδυση του Patton. 

H καλύτερη, μέχρι σήμερα δουλειά του, ήρθε με το «The Place Beyond the Pines», το περσινό δράμα του Derek Cianfrance, με τους Ράιαν Γκόσλινγκ, Μπράντλεϊ Κούπερ, Εβα Μέντεζ. Πολλοί θεώρησαν πως μπορούσε να μπει στην πεντάδα των Οσκαρ, κάτι που ευχόμαστε να συμβεί στο μέλλον. Ακούστε, στο τρέιλερ, το υπέροχο» Snow Angel»
 

Στο «I am Legend» με τον Γουίλ Σμιθ, ο Mike επιλέχθηκε για να κάνει τις φωνές και τα ουρλιαχτά στα πλάσματα, τα ζόμπι ή ότι άλλο θέλετε. Σοφή επιλογή.
 

Φέτος, γράφει το σάουντρακ για το «The Vatican Tapes», ένα θρίλερ τρόμου του Mark Neveldine με τους Michael Peña, Djimon Hounsou, Dougray Scott.

ΗΘΟΠΟΙΟΣ – ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Το ντεμπούτο του ως ηθοποιός έγινε με το ‘Firecracker’ το 2005 του Στιβ Μπάλντερσον.
 

Συνεχίζοντας από τα soundtracks σε ταινίες, στο ‘Judgement Night’ (1993) του Στέφεν Χόπκινς με τους Εμίλιο Εστέβεζ , Κιούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ και  Στέφεν Ντορφ ακούμε το ‘Another body murdered’ από Faith No More και Boo-Yaa T.R.I.B.E.

To 1996, στο ιταλικό  μελοδραματικό ροκ ταινιάκι  ‘Jack Frusciante è uscito dal gruppo’  του Ένζα Νεγκρόνι, ακούμε το ‘Digging the grave’ σε αυτή τη σκηνή:

Στο βραζιλιάνικο ‘No Coração dos Deuses ("In the Heart of Gods")’ έτους 1999 και σκηνοθεσίας Τζεράλντο Μοράες ακούμε ‘Procura o Cara’ ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του Πάτον με τους Αντρεας Κίσερ και Iγκόρ Καβαλέρα των Sepultura, ενώ δύο χρόνια αργότερα, το 2001, στο ‘Black Hawk Down’  (Μαύρο γεράκι: η κατάρριψη) του Ρίντλει Σκοτ με τους Τζος Χάρτνετ και  Ίαν Μακ Γκρέγκορ μεταξύ πολλών,  ακούμε το ‘Falling to pieces’. Εδώ, στο 6.04΄
 

Στο ’29 Palms’ του Λεονάρντο Ρικάνι (2002), ακούμε το ‘Lifeboat’ από τους Lovage του Patton: 

Το 2006 έχουμε το ‘The Tripper’ του Ντέιβιντ Αρκέτ και ακούμε το ‘101 North’ από τους Tomahawk του Patton:

Στο ‘Body of lies’ του 2008 και του Ρίντλει Σκoτ (ο οποίος προφανώς είναι λάτρης του Patton), βλέπουμε το αχτύπητο δίδυμο των Ντι Κάπριο και Κρόου και ακούμε δυνατά ‘Bird’s eye’ από Mike Patton μαζι με τον Serj Tankian:
 

Στο τραγικό ‘Obsessed ‘του 2009 του Στιβ Σιλ (με τη Μπιγιόνσε) ακούμε το ‘I’m gonna getcha’ από το side project του Patton  με τον Dan the Automator ονόματι ‘Crudo’.
 

Στο Χιλιανό ‘Velodromo’ του 2010 του Αλμπέρτο Φουγκουέτ ακούμε το ‘Just a man’ από το άλμπουμ ‘King for a Day... Fool for a Lifetime’ των Faith No More.
 

Στη Γαλλική ντραμεντί "Un heureux événement" του 2011 σκηνοθεσίας Ρεμί Μπεσανσόν, ακούμε το "Caipirinha" από Peeping Tom.
 

Στο ‘Young Adult’ (2011) του Τζέισον Ρέιτμαν,  με τη Σαρλίζ Θερόν στον πρωταγωνιστικό ρόλο ακούμε το… επικό ‘Epic’ από Faith no More.
 

Στο υπέροχο ‘Bunraku’ του 2010 του Γκάι Μος ακούσαμε τον Πάττον σε ρόλο αφηγητή (θυμίσου κριτική εδώ)

ΔΙΣΚΟΙ- VIDEO GAMES-TV

Mαζί με τους Fantomas είχε βγάλει το απλά απίστευτο « The Directors cut» το 2001. Η μπάντα έπαιζε διάσημα και πασίγνωστο μουσικά θέματα από κλασικές ταινίες κυρίως τρόμου, όπως  «Νονός», «Το μωρό της Ρόζμαρι», «Το ακρωτήρι του φόβου», «Η προφητεία» και ο Patton είτε ψιθύριζε είτε ούρλιαζε από πάνω. Εμπειρία αν φτάσεις μέχρι το τέλος…

Patton έχουμε ακούσει επίσης σε video games όπως ‘Tony Hawk's Underground 2’ (Mid Life Crisis), ‘Rock Band’ (Epic), ενώ ως φανατικός παίχτης video games έχει δανείσει τη φωνή του σε κάποια όπως το ‘Darkness’.
 

Τέλος, τραγούδια του έχουμε ακούσει σε soundtrack ορισμένων από τις πιο επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές , όπως τα ‘Californication’ (Mojo), ‘Homicide: Life on the Street’ (Evidence), ‘The Henry Rollins Show’ (Mojo).

Με την ελπίδα να τον (ξανα) δούμε σύντομα στα μέρη μας!