1992-2012: The Unfrogiven: Το αριστούργημα του Κλιντ Ιστγουντ έγινε 20 ετών

«I'll come back and kill every one of you sons-a-bitches»

1992-2012: The Unfrogiven: Το αριστούργημα του Κλιντ Ιστγουντ έγινε 20 ετών και εμείς θα το βλέπουμε μέχρι το τέλος του κόσμου...

Του Γιάννη Λυμπέρη

Ο 62χρονος τότε Ιστγουντ, είχε ήδη πίσω του 16 δικές του ταινίες. Οι περισσότερες γουέστερν. Το «αντίο» του Κλιντ στο είδος σινεμά που τον έκανε διάσημο, συνόψιζε όλα όσα αισθανόταν για την Αγρια Δύση και ήταν η αρχή της απόλυτης δικαίωσης ενός τεράστιου δημιουργού... Κοινό και κριτική δεν είχαν αποδεχτεί –ακόμα- την αξία του. Τα «Pale rider» και το παλιότερο «High plain drifter» μαζί με τα «Bird» και «Λευκός κυνηγός, μαύρη καρδιά» έδωσαν στίγμα, αλλά ο βίαιος «Βρώμικος Χάρι» τον ακολουθούσε παντού.

Οι «Ασυγχώρητοι» κέρδισαν 4 Οσκαρ –ταινίας, σκηνοθεσίας, μοντάζ, β΄ανδρικού για τον Χάκμαν- και ο Κλιντ ξεκίνησε ένα σερί... αριστουργημάτων. Σκοτεινό ποτάμι, Million dollar baby, Letters from Iwo Jima, Gran Torino. Το σενάριο του Ντέιβιντ Γουέμπ Πίπολς (σεναριογράφου των «Blade runner», « 12monkeys») γυρόφερνε στο Χόλιγουντ 20 χρόνια! Ο Ιστγουντ είχε αγοράσει τα δικαιώματά του, αλλά ο μύθος λέει πως ο τύπος που του διάβαζε κάποια σενάρια, το είχε απορρίψει!

To στόρι: Ο Γουίλιαμ Μάνι μετά τον θάνατο της γυναίκας του, η οποία τον έσωσε από την αμαρτία, ζει σε μια φάρμα με τα παιδιά του, κουρασμένος και «καθαρός». Εχει αφήσει πίσω την ζωή του αδίστακτου μέθυσου φονιά. Ενας παλιός φίλος (Μόργκαν Φρίμαν) τον πείθει για μια τελευταία αποστολή. Πόρνες από κοντινή πόλη τους πληρώνουν για να τιμωρήσουν μερικούς καουμπόι που τις χαράκωσαν. Εκεί όμως ο σερίφης (Τζιν Χάκμαν) τους περιμένει, όπως περίμενε και έναν άλλο πιστολά (Ρίτσαρντ Χάρις)...

http://www.youtube.com/watch?v=32TBUIam7kA

Ο Ιστγουντ παίρνει όσα συστατικά θέλει από την ιστορία και μυθολογία των γουέστερν, αφήνει έξω ρομαντισμό και ηρωισμούς και παραδίδει ρεαλισμό, τόσο έντονο που... μυρίζεις το χώμα και το αίμα. Η ταινία, με ένα μελαγχολικό μουσικό μοτίβο (γραμμένο από τον ίδιο τον Κλιντ), φτάνει αριστοτεχνικά σε ένα υπερβίαιο κατασκότεινο φινάλε. Λείπει όμως ο θρίαμβος του ήρωα, καθώς αυτή τη φορά η εκδίκηση δεν έχει τον παραμικρό νικητή. Η μυθική ατάκα «It's a hell of a thing, killing a man. Take away all he's got and all he's ever gonna have» στην καλύτερη ίσως σκηνή της ταινίας (την βλέπετε ακριβώς από πάνω) δίνει το ηθικό στίγμα, χωρίς να αναζητεί ήρωες της Δύσης, αλλά θέλει να δείξει πόσο κοντά είναι ο θάνατος, και οι τύψεις που έρχονται μετά.

 Ο Ιστγουντ θεώρησε πως τα παλιά γουέστερν είχαν πολύ υπερβολή και τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Κανείς δεν ήταν αναμάρτητος, όλοι είχαν μια καλή αφορμή να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν. Το θέμα είναι πως παρουσιάζεις τη βία στη μεγάλη οθόνη. Και βλέποντας την ταινία, μάλλον σε πείθει πως δεν ήταν και ο ιδανικός τρόπος να ζεις τη ζωή σου... Οπως και να’χει, οι «Ασυγχώρητοι»... πυροβολούν ακόμα, και βλέποντας την τελική σκηνή στο μπαρ, αναρωτιέσαι πόσες τέτοιες έχει δει από τότε. Και όπως είπε και ο Γουίλιαμ Μάνι: «All right now, I'm comin' out. Any man I see out there, I'm gonna kill him. Any sunbitch takes a shot at me, I'm not only gonna kill him, but I'm gonna kill his wife. All his friends. Burn his damn house down». Ακούστε τι λέει:

http://www.youtube.com/watch?v=yGQm50DTOVk  

Μάθε

- Ο Κλιντ αφιερώνει στο τέλος την ταινία «στον Σέρτζιο και τον Ντον» δηλαδή σε Λεόνε και Σίγκελ, τους «μέντορές» του.

- Η μητέρα του, είχε ρόλο κομπάρσου σε μια σκηνή και είχε ταλαιπωρηθεί φορώντας βαριά φορέματα. Ο Κλιντ... έκοψε τη σκηνή αλλά φρόντισε να ευχαριστήσει αυτή πρώτη, στον λόγο του όταν κέρδισε το Οσκαρ.

- Η πρώτη ταινία του, που ξεπέρασε τα 100 εκατ. σε εισπράξεις στις ΗΠΑ και η μεγαλύτερη επιτυχία του μέχρι τα «Million dollar baby» και «Gran Torino».

Η τελική σκηνή στο σαλούν.

http://www.youtube.com/watch?v=5SO5VO2ixWY