Argylle

Σύνοψη: Η Μπράις Ντάλας Χάουαρντ (Jurassic World) υποδύεται την Έλι Κόνγουεϊ, τη μοναχική συγγραφέα μιας επιτυχημένης σειράς κατασκοπικών μυθιστορημάτων. Η ιδανική βραδιά για την Έλι περιλαμβάνει το σπίτι της, τον υπολογιστή της, και τον γάτο της, τον Άλφι.

Στα βιβλία της Έλι πρωταγωνιστεί ο μυστικός πράκτορας Άργκαϊλ και η αποστολή του είναι να αποκαλύψει ένα παγκόσμιο δίκτυο κατασκόπων. Οι ιστορίες της αρχίζουν να συμβαίνουν στην πραγματική ζωή, καθώς μια αληθινή μυστική οργάνωση δρα με τον τρόπο που η ίδια φαντάστηκε.

Έτσι η Έλι αναγκάζεται να αποχαιρετήσει τα ήσυχα απογεύματα και τη θαλπωρή του σπιτιού της. Ο αλλεργικός στις γάτες κατάσκοπος Άιντεν (ο βραβευμένος με Oscar® Σαμ Ρόκγουελ) και η Έλι η οποία κουβαλά τον Άλφι στην τσάντα της μάχονται ενάντια στον χρόνο και στους δολοφόνους.

Άποψη: Ο Matthew Vaugh, σκηνοθέτης της τριλογίας Kingsman, επιστρέφει με μια ακόμα κατασκοπευτική περιπέτεια, αυτή την φορά με πιο έντονο το στοιχείο της λαϊκής mainstream κωμωδίας, έχοντας την αφέλεια αλλά όχι την διάθεση παρωδίας του Austin Powers. Άλλωστε, η τραγουδίστρια Dua Lipa που αν και εμφανίζεται για λίγο, κλέβει τις εντυπώσεις, θυμίζει αρκετά την Beyonce στην ταινία του Mike Meyers.

Όλα ξεκινούν σε ένα ελληνικό νησί, με τους ήρωες να πίνουν ελληνικό καφέ, να τρώνε καρυδόπιτα και να ισοπεδώνουν στέγες με το κυνηγητό αυτοκινήτων και μηχανών. Ως γνήσια κοσμοπολίτικη κατασκοπευτική ταινία που κοπιάρει μανιέρες του James Bond και των βιβλίων του John le Carre, περιοδεύει ανά την Ευρώπη καταφεύγοντας σε Αγγλία και Γαλλία με συνεχείς ανατροπές και θεαματικές σκηνές.

Το Αργκάιλ, όπως ονομάζεται ο μυθοπλαστικός χαρακτήρας που έχει δημιουργήσει η συγγραφέας στα βιβλία της, δανείζεται στοιχεία από την υπόθεση του Ένα σκληρό φιλί για καληνύχτα (με συνδετικό κρίκο τον Σάμιουελ Λ. Τζάκσον που συμμετέχει και στις δύο ταινίες), το Secret Window με τον Τζόνι Ντεπ και άλλες ομοειδείς ταινίες με συγγραφείς που η φαντασία τους και η πραγματικότητα αρχίζουν να συμπλέκονται με τρόπους που τους οδηγούν στην τρέλα και την πλοκή σε twists.

Πολλά από αυτά βέβαια είναι προβλέψιμα, ενώ άλλα ακόμα και αν είναι ανατρεπτικά έχουν εμφανή την διάθεση να γίνουν για να γίνουν. Η ιστορία συνεχώς εφευρίσκει τρόπους να αυτοαναιρείται στον βωμό της ανατροπής που μπορεί να κρατά το ενδιαφέρον του θεατή, αλλά τρυπά ανεπανόρθωτα την ίδια την δομή της ταινίας.

Τελικά καταλήγει να παραφουσκώσει με πολλά στοιχεία που αν ήταν σειρά θα τα βλέπαμε να εμφανίζονται σε εύρος δύο ή τριών σεζόν, ενώ εδώ αμάσητα έπρεπε να χωρέσουν όλα σε μια λαίμαργη διάθεση για δράση.

Η δράση εντούτοις υπονομεύεται κυρίως από την ιδέα του να βλέπουμε παράλληλα τον πραγματικό πράκτορα Σαμ Ρόκγουελ -που είναι πολύ καλός- και τον φανταστικό χαρακτήρα που υποδύεται ο Χένρι Κάβιλ -που όσο και αν το τεχνητό παίξιμό του δεν παύει να ταιριάζει σε ένα fictional character, είναι υπερβολικά παγερός και αμέτοχος σε όλο αυτό λες και παρακολουθεί ήρωα σε video game με ένα voice over να διαβάζει τις ατάκες.

Η Μπράις Ντάλας Χάουαρντ αποδεικνύεται εύστοχη επιλογή για τον ρόλο και η χημεία της με τον Ρόκγουελ είναι πολύ καλή, με μερικές κοινές τους σκηνές να είναι πράγματι αστείες αν και τσιμπημένες κωμικά που φτάνουν στα όρια της αυτοπαρωδίας.

Από το τέλος της ταινίας, και όπως ήδη έχει ανακοινωθεί, φαίνεται πως θα γεννηθεί ένα ολόκληρο franchise, που από την πρώτη ταινία ο οιωνός δεν είναι και ο καλύτερος.