Nyad

Σύνοψη: H Νταϊάνα Νάιαντ είναι μια πρωταθλήτρια κολύμβησης, που ονειρευόταν από μικρή ένα πράγμα: να φτάσει από την Φλόριντα στην Κούβα κολυμπώντας. Όταν το προσπάθησε στα 28 της χρόνια, δεν μπόρεσε να νικήσει τα επιθετικά ρεύματα του κόλπου και την σωματική εξάντληση.

Τριάντα χρόνια μετά, στα 60 της πλέον και αποφασισμένη να μην αφήσει την ηλικία να καθορίσει τους στόχους της, η Νάιαντ το δοκιμάζει ξανά. Και χρειάζονται μόλις πέντε προσπάθειες για να το καταφέρει.

Άποψη: Το “Nyad” είναι η πρώτη προσπάθεια στην μυθοπλασία για το ζεύγος των Jimmy Chin και Elizabeth Chai Vasarhelyi, η θητεία των οποίων στο είδος του ντοκιμαντέρ επισφραγίστηκε με το Όσκαρ του 2019 για το “Free Solo”. Ακολουθώντας την έλξη τους για τα συγκλονιστικά επιτεύγματα του ανθρώπινου σώματος και ψυχισμού, αυτή την φορά επικεντρώθηκαν στην ατρόμητη Αμερικανίδα κολυμβήτρια και την επίμονη αποφασιστικότητά της να κατακτήσει την μεγαλύτερη επιθυμία της.

Η ταινία ξεκινά με τα εξηκοστά γενέθλια της Νάιαντ και την ακολουθεί στις επαναλαμβανόμενες προσπάθειές της να διασχίσει τα απειλητικά 110 μίλια της ανοιχτής θάλασσας, ενώ βασικό σημείο εστίασης αποτελεί η σχέση της με την προπονήτριά και επιστήθια φίλη της Μπόνι Στολ, χωρίς την οποία τα πράγματα μπορεί να μην είχαν εξελιχθεί με τον ίδιο τρόπο. Οι ερμηνείες των Annette Bening και Jodie Foster είναι αυτές που αναβαθμίζουν εμφανώς μια κατα τ’ άλλα συμβατική ταινία, που κινείται σε ρυθμούς απλής, πατροπαράδοτης εμψύχωσης.

Η χημεία και η ουσιαστικά ακομπλεξάριστη παρουσία τους δίνουν χαρακτήρα σε μια αφήγηση που παραμένει σχετικά άτονη.

Υπάρχουν στιγμές που κινητοποιούν και αιφνιδιάζουν (η επίθεση από τις μέδουσες π.χ.), ενώ η εναλλαγή των μακρών πλάνων κολύμβησης εμπλουτίζεται βάζοντάς μας μέσα στο μυαλό της Νταϊάνα. Ωστόσο εκεί εντοπίζεται και η μεγαλύτερη αδυναμία της όλης προσπάθειας.

Η επεξεργασία της κακοποίησής της ως παιδί αφήνεται σε μια ανεπαρκή επιφάνεια και το ίδιο ισχύει και για την αμφιλεγόμενη προσωπικότητά της.

Τόσο η δύναμη, η θέληση, ο ατσάλινος προσανατολισμός της στους στόχους της όσο και η υπεροψία, ο εγωκεντρισμός, η αγένεια είναι στοιχεία για την διαμόρφωση των οποίων θα θέλαμε να μάθουμε περισσότερα, δεδομένων και των αντιδράσεων που έχει προκαλέσει η πορεία της (ο Παγκόσμιος Οργανισμός Κολύμβησης Ανοιχτής Θαλάσσης ακόμα δεν έχει εγκρίνει το συγκεκριμένο κατόρθωμα).

Σε κάθε περίπτωση, αν και ο προκλητικός χαρακτήρας της Νάιαντ χρειαζόταν μια πιο σύνθετη προσέγγιση, το επίτευγμά της παραμένει τρομερά θαρραλέο και η πορεία της ουσιαστικά ενθαρρυντική. Το “Nyad” μπορεί να μην είναι η καλύτερη ταινία γι’ αυτό το επίτευγμα, αλλά παρακολουθείται αρκούντως ευχάριστα.