"Monarch: Legacy of monsters": Τα τέρατα κάνουν δουλίτσα

Σύνοψη: Η Monarch ειναι μια μυστική οργάνωση που αναζητεί ίχνη απο άκακα ζωάκια όπως τον Godzilla, τους Τιτάνες και κάποια υπερμεγέθη Kaiju. Oι σχέσεις των ανθρώπων που έχουν να κάνουν με αυτή την 'εταιρεία ' δοκιμάζονται την ώρα που κάποια κτίρια ισοπεδώνονται..

ΣΧΕΤΙΚΑRebel Moon - Part Two: The Scargiver

Γνώμη: Η Apple TV, στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει τις λοιπές δυνάμεις δεινοσαύρων (netflix, disney, amazon και σια) έχει ανοίξει το πορτοφόλι και μοιράζει εκατομμύρια.

Πρώτα στον Ρίντλεϊ Σκοτ και τον δικό του Ναπολέοντα όπου εξελίσσεται σε εισπρακτικό Βατερλώ, με την κατάσταση να ελπίσουμε να σωθεί με το 4ωρο cut -που κακώς δεν παίχθηκε στις αίθουσες- και πρόσφατα με την πλήρως κινηματογραφική σειρά Monarch.

Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από ενα σινέ υπερθέαμα, γεγονός που αποτελεί ένα τεράστιο θετικό έχοντας στην άκρη του μυαλού μας ότι δε καθόμαστε να δούμε φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αλλά ένα φεστιβάλ τεράτων να τσακώνονται.

Οι τελευταίες ταινίες Godzilla, όσο μεγάλες ήταν σε θέαμα, άλλο τόσο 'κούφιες' σε συναίσθημα, καθώς οι υποπλοκές των χαρακτήρων δεν ενδιέφεραν κανέναν, ενώ οι ασυνάρτητες εξηγήσεις γύρω από ιστορία των Kaiju δημιουργούσαν ένα σεναριακό αχταρμά.

Εδώ αποφεύγεται σε ένα βαθμό, μιας και η ιστορία απλώνεται χειρουργικά με cliffhangers στο τέλος κάθε επεισοδίου, αλλά και μ' ένα φοβερό τρικ των δημιουργών. 

Ο υπέροχος Kurt Russell που αποτελεί αφορμή για να δεις οτιδήποτε, υποδύεται ένα βασικό χαρακτήρα της σειράς που μαθαίνουμε για το παρελθόν του. Πώς γίνεται να βλέπουμε τον Kurt ίδιο στο παρελθόν χωρίς στάλα εφέ; Τον ενσαρκώνει ο ίδιος του ο γιός που αποτελεί φωτοτυπία από σαγόνι, εκφραστικές μούτες, ομιλία: αν τον άφηναν να αφήσει και χαίτη θα μιλούσαμε για σκάνδαλο.

Στην ουσία δίνεται βάση σε ένα οικογενειακό δράμα που στο πυρήνα του βρίσκεται η Monarch που τους διέλυσε τις ζωές όσο τα πελώρια κτήνη κάνουν δουλίτσα.

Όσοι κάτσουν να δουν φαπες τεράτων ίσως να νιώσουν μια μικρή απογοήτευση καθώς η ιστορία δίνει βάση στους ανθρώπους (όπως έκαναν και οι ταινίες) αλλά εδώ με πολύ πιο στιβαρό περιεχόμενο.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν προκαλείται πανικός σε τακτά χρονικά διαστήματα, αλλά και πάλι ζητάς περισσότερο.

Ίσως από τις πιο εντυπωσιακές σειρές των τελευταίων ετών, δίνει απλόχερα θέαμα, με σοβαρές ερμηνείες απ' όλο το καστ. Αν παιζόταν πριν μια δεκαετία θα προκαλούσε χάος στους θεατές και δίψα για τη συνέχεια. Με τον βομβαρδισμό όμως νέων και παλιών σειρών θα υπάρξει κοινό που θα σκιπάρει τα 10 επεισόδια του κύκλου να δει Γκοτζιλες με το κακό συναπάντημα.

Διαισθανομαι μια κόπωση στην γενικότερη έννοια των blockbuster με το καταιγισμό Marvel & DC που μας έχει κάνει άνιωθους σε επιβλητικά θεάματα.