Το βιβλίο των θαυμάτων

Σύνοψη: Όταν ο 13χρονος γιος της πέφτει σε κώμα μετά από ένα ατύχημα, η Τελμά βρίσκει ένα τετράδιο στο οποίο είχε σημειώσει όσα ήθελε να κάνει πριν το τέλος του κόσμου. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να τον ξυπνήσει, αποφασίζει να πραγματοποιήσει εκείνη τις επιθυμίες του κι αυτή η απόφαση θα την οδηγήσει σ’ ένα ταξίδι σε διάφορα μέρη του κόσμου και σε μία πολυπόθητη αυτογνωσία.

Γνώμη: Βασισμένη στο βιβλίο εφηβικής λογοτεχνίας "La chambre des merveilles" του Ζιλιέν Σαντρέλ, που έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία στη Γαλλία, η Λίζα Αζουέλος (“Mon Βébé”) φτιάχνει μία ταινία όπου το εφηβικά όνειρά συναντούν τη δύναμη της μητρικής αγάπης, χωρίς όμως να καταφέρνει εν τέλει να ταξιδέψει ή να συναρπάσει τον θεατή της στο βαθμό που επιθυμεί.

“Το Βιβλίο των Θαυμάτων” ξεκινά σαν ένα τυπικό πορτρέτο μιας σύγχρονης μονογονεϊκής οικογένειας: η Τελμά ζει στο Παρίσι μαζί με τον 13χρονο γιο της Λουί, εργάζεται σε μία αποθήκη τύπου Amazon και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα, τόσο στη δουλειά της όσο και με τον Λουί, ο οποίος βρίσκεται στην άχαρη προεφηβική ηλικία των σιωπών και των μυστικών. Η καθημερινότητα και η μεταξύ τους σχέση, δυστυχώς, δεν αναπτύσσεται επαρκώς από την Αζουέλος, καθώς το ατύχημα που ρίχνει σε κώμα τον Λουί έρχεται πολύ σύντομα για να ανατρέψει οποιαδήποτε ισορροπία.

Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι και στη ζωή έτσι συμβαίνουν τα τραγικά γεγονότα, απροσδόκητα και άξαφνα, όμως στην περίπτωση της ταινίας της Αζουέλος αυτό λειτουργεί αρνητικά και δεν προσδίδει αληθοφάνεια σε όσα θαυμαστά θα ακολουθήσουν, καθώς τόσο η Τελμά όσο και ο Λουί παραμένουν δύο σχηματικοί χαρακτήρες καθόλη τη διάρκειά της.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να αφεθείς και να παρακολουθήσεις ευχάριστα το ταξίδι που ξεκινά όταν η Τελμά ανακαλύπτει το τετράδιο με τη λίστα επιθυμιών του γιου της, η οποία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το κολύμπι με φάλαινες και τη γνωριμία του Λουί με τον άγνωστό πατέρα του.

Όμως, η αίσθηση του ότι αυτό που βλέπεις είναι μία ταινία σε ακολουθεί διαρκώς, καθώς για χάρη της εκπλήρωσης των επιθυμιών του Λουί από την Τελμά, η Αζουέλος χαραμίζει οποιαδήποτε ευκαιρία για να μιλήσει πιο ουσιαστικά για πιο σοβαρά ζητήματα, όπως τις δυσκολίες της μονογονεϊκής οικογένειας και την εν γένει δυσκολία των γονιών να γνωρίσουν πραγματικά τα παιδιά τους και να κατανοήσουν τις προτιμήσεις, τις συνήθειες και τα θέλω τους.

Βέβαια, πριν το καταλάβεις, η ταινία θα οδηγηθεί σε ένα τακτοποιημένο φινάλε γεμάτο κλισέ, το οποίο θα μπορούσε να είναι περισσότερο συγκινητικό αν δεν ήταν αφελές μέσα στην τόση αισιόδοξία του.