Miguel wants to fight

Σύνοψη: Όταν μια παρέα που ζει στο Σαν Αντόνι μπλέκεται σε έναν καβγά, ο φίλος τους Μιγκέλ δειλιάζει και τώρα πρέπει να αποδείξει τον ανδρισμό του ξεκινώντας έναν καβγά προτού η οικογένειά του μετακομίσει στο τέλος της εβδομάδας.

Άποψη: Ο Μιγκέλ δεν θέλει να παίξει ξύλο, νιώθει ότι πρέπει να παίξει ξύλο.

Καρδιά της νέας ταινίας του Oz Rodriguez, που είναι διαθέσιμη στο Disney+, είναι το ζήτημα του ανδρισμού και της ανδρείας, ιδίως σε μικρές ηλικίες κοντά στην ενηλικίωση που θέλουν να αποδείξουν πως δεν είναι πλέον το αγοράκι της μαμάς και του μπαμπά αλλά ένας ενήλικος, δυνατός άντρας.

Αταβιστικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ύπαρξης που έχουν δώσει ρόλους και έχουν χτίσει στερεότυπα και για τα δύο φύλα, με το ανδρικό να συνδέεται με την ρώμη και τον τσαμπουκά.

Ο Μιγκέλ αγαπά τον Τσάκι Τσαν και τον Μπρους Λι και βλέπει βιντεάκια με ξύλο όπως και η παρέα του.

Μέχρι την στιγμή που η παρέα του συνειδητοποιεί πως σε όλους τους καβγάδες και το ξύλο, ο Μιγκέλ ήταν απών. Πρέπει να αποδείξει πως τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Αυτό που ταλανίζει περισσότερο τον νεαρό ήρωα είναι αφενός η αρρενωπότητά του που τίθεται υπό αμφισβήτηση βάσει του προτύπου ετεροκανονικότητας που επικρατεί στην  παγκόσμια κοινωνία, αφετέρου το πανάρχαιο αίσθημα του ανήκειν. Δεδομένου ότι ο ίδιος θα αναγκαστεί να φύγει οικογενειακώς λόγω της νέας δουλειάς της μητέρας του, το ότι ο ίδιος δεν συμμετέχει στους καβγάδες με τους τσαμπουκαλεμένους φίλους του, τον καθιστά στα μάτια τόσο του ίδιου όσο και εκείνων, ένα μαύρο πρόβατο.

Αυτό ίσως στο οποίο αποτυγχάνει η ταινία που προσπαθεί να συνδέσει το είδος της coming-of-age κωμωδίας και των πολεμικών τεχνών, είναι να σπάσει τα αυγά.

Εν τέλει όλα τακτοποιούνται βάσει του προβλέψιμου προτύπου, όλα γίνονται με άξονα τα στερεότυπα και τίποτα δεν αλλάζει, σε μια ιστορία που είχε το περιθώριο να πάει ένα βήμα παρακάτω.

Ωραία τα video game στοιχεία αισθητικά και μια Kill Bill διάθεση σε μερικές σκηνές πάλης, αλλά εκεί σταματά η όποια αξίωση της ταινίας.