Οι 2 Άλφρεντ

Σύνοψη: Ο Alexandre είναι άνεργος και ο τραπεζικός λογαριασμός του έχει παγώσει. Με την σύζυγό του να βρίσκεται σε επαγγελματικό ταξίδι για δύο μήνες, πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να φροντίσει τα δύο παιδιά τους και να βρει δουλειά.

Μετά από μια «σουρεαλιστική» συνέντευξη, ο Alexandre προσλαμβάνεται δοκιμαστικά, έχοντας όμως πει ψέματα πως δεν έχει οικογένεια, καθώς η αυστηρή πολιτική της εταιρίας θέλει τους υπαλλήλους άτεκνους.

Άποψη: Πώς υποτίθεται ότι μπορεί κανείς να διατηρήσει οποιοδήποτε είδος οικογενειακής ζωής όταν ο χώρος εργασίας είναι απείρως εχθρικός προς τις οικογένειες;

Η καυστική αυτή κωμωδία σε σκηνοθεσία Bruno Podalydes και με πρωταγωνιστή τον αδερφό του σκηνοθέτη και γνωστό κωμικό Denis Podalydes έρχεται να σχολιάσει εύστοχα τη σύγχρονη εταιρική νοοτροπία και τον ρατσισμό των startups απέναντι στην οικογενειακή και, τελικά, στην προσωπική ζωή των εργαζομένων τους.

Σε ένα Παρίσι του όχι και τόσο μακρινού μέλλοντος, όπου τα αυτοκίνητο χωρίς οδηγούς και τα drones έχουν κατακλύσει την πόλη, ο Alexandre συνειδητοποιεί πόσο δύσκολη θα είναι η διατήρηση του μυστικού του όταν αρχίζουν τα non stop ραντεβού, τα ατελείωτα meetings και οι απαιτήσεις από το αφεντικό για διαθεσιμότητα όλων των υπαλλήλων του σε ακατάλληλες ώρες. Στην πορεία ο Alexandre βρίσκει δύο αναπάντεχους συμμάχους, τον Arcimboldo και Severine. Τόσο το δίδυμο των Podalydes, όσο και η Sandrine Kiberlain είναι διασκεδαστικοί στην ερμηνεία επαγγελματιών που προσπαθούν να επιβιώσουν κάνοντας έστω και αδέξια ό,τι καλύτερο μπορούν μέσα σε ένα απαιτητικό, high tech εργασιακό περιβάλλον.

Το σχόλιο προς τα σύγχρονα εταιρικά ήθη που με πρόσχημα την τεχνολογία και τη βιωσιμότητα υπαγορεύουν τη ζωή του εργαζομένου αγγίζει τους περισσότερους και αποδομεί τη δηθενιά και τους γελοίους τίτλους των managers με τους οποίους καμουφλάρεται η εργασιακή ασυδοσία.

Η τεχνολογία που υπόσχεται να διευκολύνει τη ζωή μας, αλλά γίνεται χωρίς να το καταλάβουμε μέσο ελέγχου είναι παρούσα σε κάθε σκηνή, ενώ ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο της ταινίας είναι η κούραση. Ο Alexandre είναι κουρασμένος. Η Severine αποκοιμιέται στο κρεβάτι του στο τέλος μιας κουραστικής ημέρας. Ο Arcimboldo είναι κουρασμένος. Ακόμα και ο ταξιτζής που προσλαμβάνεται για να μεταφέρει τον Αλεξάντρ και τα παιδιά του στο σπίτι είναι τόσο κουρασμένος που σταματάει και κοιμάται. Μήπως και αυτό δεν μας θυμίζει λίγο τους εαυτούς μας;

Η σάτιρα που προκύπτει όχι από υπερβολές αλλά από τους διαλόγους και καταστάσεις που όλοι βιώνουμε καθημερινά στους εργασιακούς μας χώρους είναι η μεγάλη επιτυχία αυτής της ταινίας. Το σενάριο αποδεικνύει ότι οι Γάλλοι έχουν και ευαισθησίες και χιούμορ. Και κάνει αυτή την feelgood, οικογενειακή κωμωδία μια εύκολη, ευχάριστη και καλοκαιρινή -ακόμα- επιλογή.