Retribution

Σύνοψη: Ένα στέλεχος τράπεζας δέχεται απειλή για βόμβα ενώ οδηγεί, με τα παιδιά του προς το σχολείο τους. Η βόμβα βρίσκεται κάτω από το κάθισμά του, και θα εκραγεί αν βγει από το αμάξι.

Άποψη: Ο Liam Neeson πήρε πάλι το όπλο του και βγήκε παγανιά στο βασισμένο στο ισπανικό θρίλερ του 2015, El Desconocido. Η ισπανική ταινία είχε κάνει αίσθηση και έχει ξαναγίνει remake, στην Γερμανία το 2018 και στην Νότια Κορέα το 2021. Το αμερικάνικο remake ήταν αναμενόμενο να γίνει και ο Liam Neeson η εύκολη επιλογή.

Σε συνέχεια της συνεργασίας του με το Studio Canal, που μαζί έκαναν ταινίες, όπως το Unknown (2011), Non-Stop (2014) και Cold Pursuit (2019) και τον παραγωγό Alex Heineman που βρίσκεται πίσω από τα Non-Stop (2014) και The Commuter  (και τα δύο σε σκηνοθεσία Jaume Collet-Serra, που εδώ είναι παραγωγός), η Αντίστροφη Μέτρηση αντιγράφει ασύστολα τις προηγούμενες ταινίες, χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας παρά την αγωνιώδη πλοκή του.

 Μυστηριώδη τηλέφωνα από άγνωστους που απαιτούν να ολοκληρώσει συγκεκριμένες αποστολές και να καταθέσει χρήματα για να μπορέσει να σωθεί ο ίδιος και η οικογένεια, είναι ένα συχνό μοτίβο θρίλερ δράσεων, που ο Liam Neeson το έχει υπηρετήσει και το υπηρετεί. Στους δρόμους του Βερολίνου, ένας τραπεζίτης οδηγεί ένα αυτοκίνητο, έχοντας μαζί τα παιδιά του και προσπαθεί να γλιτώσει από τον χρόνο που κυλά αδυσώπητα. Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά με τον ίδιο ως καλό οικογενειάρχη να θέτει ως προτεραιότητα την ασφάλεια των παιδιών του. Όπως έλεγε ο χαρακτήρας του Neeson στο Before and After (1996) με την Meryl Streep, ότι ο Αβραάμ μπορεί να θεωρείται πρότυπο πιστού που ήθελε να θυσιάσει τον γιο του αλλά «ποιος θα τον ήθελε για πατέρα», έτσι και ο Matt Turner που υποδύεται τώρα πρέπει να αποφασίσει αν αξίζει η οποιαδήποτε θυσία.

Ένα παλιομοδίτικο θρίλερ από την αισθητική μέχρι τα μηνύματά του, βγαλμένο από τα 90s, με έναν Neeson σε φόρμα και διάθεση που όμως δείχνει να έχει περιοριστεί ερμηνευτικά σε εύκολους ρόλους και εύκολες- παρά την επικινδυνότητά τους-αποστολές. Σαφώς βλέπεται ευχάριστα, υπάρχουν και κάποιες σκηνές που κρατούν το ενδιαφέρον του θεατή, αν και παρά την μικρή του διάρκεια, γρήγορα ανακυκλώνει τα ίδια και τα ίδια.

Δύσκολο πράγμα να κλείνεις την δράση σε περιορισμένο χώρο, απαιτεί μαεστρία την οποία δεν φαίνεται να κατέχει ο εδώ και έξι χρόνια απών από το σινεμά και δέκα χρόνια απών από το αγγλόφωνο σινεμά, ουγγροαμερικανός Nimrod Antal.