The Beanie Bubble

O H. Ty Warner ήταν ένας επιτυχημένος πωλητής παιχνιδιών, μέχρι που η φιλοδοξία του συνάντησε την Ρόμπι, μια γειτόνισσα που του πρόσφερε ένα ταψί λαζάνια όταν πέθανε ο πατέρας του. Το αποτέλεσμα της γνωριμίας τους, σε συνδυασμό με την περιουσία του πατέρα Warner, ήταν η δημιουργία της “Ty Inc.”, μιας εταιρείας παιχνιδιών που ξεκίνησε το 1986 με μια σειρά από πολύχρωμες και μαλακές χνουδωτές γάτες για να μεταμορφωθεί σταδιακά σε έναν εταιρικό κολοσσό. Τα “Beanie babies”, τα μικρά χνουδωτά ζωάκια που προκάλεσαν φρενίτιδα στην αγορά παιχνιδιών και θεωρούνται ακόμα και σήμερα το πιο επιτυχημένο λανσάρισμα παιχνιδιού στην αμερικανική ιστορία, προσέφεραν δισεκατομμύρια στην εταιρεία και μετέτρεψαν τον ίδιο τον Warner σε έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου.

Το “The Beanie Bubble” του Apple TV+ προσπαθεί να διερευνήσει το φαινόμενο των “Beanie babies” και τους πρωταγωνιστές του, δίνοντας έμφαση στις γυναίκες που πλαισίωσαν τον Warner (Zach Galifianakis)  και εργάστηκαν για την επιτυχία της εταιρείας, χωρίς ποτέ να πάρουν τα εύσημα. Στην Ρόμπι (Elizabeth Banks), την σύντροφο μαζί με την οποία ξεκίνησαν την εταιρεία. Στην Μάγια (Geraldine Viswanathan), την νεαρή γνώστρια του τότε άγνωστου φαινομένου του Ίντερνετ που συνέβαλε καθοριστικά στην εξέλιξη της εταιρείας και στα διεκατομμύρια που σημείωσε στον τζίρο της. Στην Σίλα (η ανεκμετάλλευτη εδώ Sarah Snook), την παρ’ ολίγον σύζυγο του Ty και τις κόρες της που προσέφεραν στον εγωκεντρικό επιχειρηματία μια οικογένεια.

Αυτή είναι τουλάχιστον η υπόσχεση της ταινίας των Kristin Gore και Damian Kulash, που μας ξεκαθαρίζουν από την αρχή ό,τι πολλά πράγματα έχουν επινοηθεί. Ελεύθερα βασισμένη στο βιβλίο του Zac Bissonnette “The Great Beanie Baby Bubble: Mass Delusion and the Dark Side of Cute”, η ταινία τους ακολουθεί με συνεχείς χρονικές αναδρομές την άνοδο και την πτώση της ενδιαφέρουσας και πολύχρωμης φούσκας των “Beanie babies”. Ωστόσο, η χαλαρή, κάπως φεμινιστική και συνολικά βιαστική ματιά της δεν αρκεί για να αποτυπωθεί ικανοποιητικά η ιστορία και κυρίως, τα πρόσωπα που συμμετείχαν σε αυτή.

Ο ρόλος της Σίλα παραμένει διακοσμητικός (στην πραγματικότητα η δεύτερη σύντροφος του Warner είχε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και την επιτυχία των “Beanie babies”), η Ρόμπι και η Μάγια αρκούνται σε ένα τόσο όσο ενώ το μεγαλύτερο μυστήριο παραμένει η προσωπικότητα του Ty Warner, αυτού του ανασφαλούς και εγωκεντρικού παιδιού που κατάφερε να γίνει μέσα σε μερικά χρόνια δισεκατομμυριούχος.

Η μη γραμμική αφήγηση θα ήταν μια χαρά, αν δεν ήταν πραγματικά εξαντλητική η αλλαγή αφηγηματικών γραμμών, ενώ πολλά σημεία αφήνονται σε ένα μεταίχμιο μεταξύ πραγματικότητας και επινόησης, γεγονός που δυσκολεύει την δική μας κατανόηση, σχέσεων, χαρακτήρων και γεγονότων.

Θα μπορούσε να τα είχε καταφέρει ο Ty Warner χωρίς τις συγκεκριμένες γυναίκες; Το “The Beanie Bubble” απαντά μ’ ένα σθεναρό όχι κι είναι ίσως η μόνη ξεκάθαρη απάντηση που δίνει, μαζί με μια φεμινιστική ελαφράδα και μερικά σχόλια για τον ύστερο καπιταλισμό και τις φούσκες που αγαπά να σκάει, ιδιαίτερα στην αμερικανική ενδοχώρα.

Από’ κει και πέρα, δεν έχει να μας πει και πολλά, για μια ιστορία που απαιτούσε περισσότερη αιχμηρότητα σε όλες τις πλευρές, τα μήκη και τα πλάτη της.