The out-laws

Σύνοψη:  Όταν, λίγο πριν από τον γάμο του Owen, δύο εγκληματίες ληστεύουν την τράπεζα που διευθύνει, όλα τα στοιχεία δείχνουν προς μια απίστευτα άβολη κατεύθυνση: τα μελλοντικά πεθερικά του.

Άποψη: Η νέα κωμωδία του Netflix έχει σκαρφαλώσει για ημέρες στην κορυφή της δημοφιλούς πλατφόρμας και ο μόνος τρόπος να το δικαιολογήσουμε είναι ότι υψηλές θερμοκρασίες έχουν θολώσει την κρίση των θεατών.

Ο τίτλος παίζει έξυπνα με την έννοια των παράνομων (outlaws) και την αγγλική λέξη για τα πεθερικά (in-laws). Και κάπου εκεί τελειώνει και ό,τι πιο ευφυές υπάρχει σε αυτή την ταινία παραγωγής του Adam Sandler.

Ο Adam DeVine υποδύεται έναν διευθυντή τράπεζας που πρόκειται να παντρευτεί τον έρωτα της ζωής του (Nina Dobrev). Το πρόβλημά του είναι ότι υποψιάζεται πως οι μασκοφόροι εγκληματίες που μόλις λήστεψαν την τράπεζα που διευθύνει είναι στην πραγματικότητα οι γονείς της αρραβωνιαστικιάς του που επέστρεψαν στην πόλη για τον γάμο της κόρης τους.

Ο Pierce Brosnan και η Ellen Barkin είναι το περίφημο ζευγάρι εγκληματιών με το μυστηριώδες στιλ που κάνει τόσο τον γαμπρό όσο και τους συμπέθερους να θέλουν να το «ρίξουν έξω». Οι δυο τους είναι γοητευτικοί και πειστικοί και μας κάνουν να συμφωνούμε απόλυτα μαζί τους κάθε φορά που πίνουν παραπάνω για αντέξουν τον άβολο γαμπρό τους.

Οι σεναριογράφοι θέλησαν να δώσουν έναν γκαφατζή Owen και το κάνουν μέσα από υποτιθεμένες αστείες καταστάσεις. Μόνο που όλο αυτό  -το hangover με τον εμετό, ένα σκουλήκι που μπαίνει στη μύτη του σε μια στιγμή παρακολούθησης, τα cringe σεξουαλικά αστεία, η στολή του Σρεκ που επιλέγει να φορέσει στο σημείο που η δράση κορυφώνεται- δεν βγάζει γέλιο αλλά αηδία. Είναι ένα εντελώς παλιακού τύπου χιούμορ που είχαμε χρόνια -ευτυχώς!- να δούμε.

Ο Adam DeVine έρχεται να απογειώσει με όλες τους τις δυνάμεις την κακή ιδέα να μετατραπεί ένας ρόλος με συμπαθητική εξέλιξη, σε μια αντιπαθητική σε καρικατούρα. Το παίξιμό του είναι too loud, γεμάτο από κοροϊδίες, καραγκιοζιλίκια και ακόμα και γρυλίσματα. Ένα πιο έξυπνο σενάριο θα μπορούσε, ίσως, να εξυπηρετήσει το ύφος του, όμως αυτό δεν συμβαίνει σε μια ταινία που τόσο σε επίπεδο σκηνοθεσίας όσο και διαλόγων επιλέγει τις εύκολες λύσεις για να κάνει τον θεατή να γελάσει.

Το «Πεθερικά Γκάνγκστερ» μοιάζει τελικά με μια διασταύρωση του «Meet the Parents» και του «Fun with Dick and Jane», που αποτυγχάνει να βγάλει γέλιο. Ο Devine ήταν, επίσης, παραγωγός της ταινίας και αυτό κάνει ακόμα πιο απογοητευτικό το γεγονός πως ενώ είχε την ευκαιρία να κάνει κάτι δικό στο Netflix, εκείνος επέλεξε να ξοδέψει την ενέργειά του σε μια κακή απομίμηση ταινιών με παρόμοια θέμα, που μας έχουν χαρίσει πραγματικά αστείες κινηματογραφικές στιγμές στο παρελθόν.