Υπνοθεραπεία

Σύνοψη: Η Βέρα κι ο Αντρέ είναι ένα νεαρό ζευγάρι που μόλις έχει δημιουργήσει μια φιλόδοξη εφαρμογή ελέγχου της γυναικείας υγείας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Λίγο πριν παρευρεθούν σε ένα ολιγοήμερο event επιχειρηματικότητας, όπου θα προσπαθήσουν να βρουν αγοραστές για το «προϊόν» τους, η Βέρα επισκέπτεται μια υπνοθεραπεύτρια, σε μια προσπάθεια να κόψει το κάπνισμα.

Μόνο που αμέσως μετά τη συνεδρία της, οι γύρω της αρχίζουν να παρατηρούν αλλαγές στον τρόπο συμπεριφοράς της.

Άποψη: Μεγάλου μήκους σκηνοθετικό ντεμπούτο για τον μέχρι πρότινος απασχολούμενο στην τηλεόραση και τις μικρού μήκους Έρνστ Ντε Γκερ, ο οποίος δείχνει να έχει ορισμένες ενδιαφέρουσες ιδέες αλλά όχι και τα εργαλεία ώστε να τις αξιοποιήσει κατάλληλα.

Στρέφοντας εμφανώς τα βέλη του στα υποκριτικά, «πολιτισμένα» ήθη των μεσοαστών του ευρωπαϊκού Βορρά, μάς αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής γυναίκας που συνειδητοποιεί πως, σε όλη τη διάρκεια της μέχρι τώρα ζωής της, καταπνίγει τα ένστικτά της, προκειμένου να εναρμονίζεται με τις κοινωνικά αποδεκτές και αναμενόμενες νόρμες συμπεριφοράς.

Η Υπνοθεραπεία, λοιπόν, εξερευνά τη συνθήκη του τι συμβαίνει μόλις το καταπιεσμένο υποκείμενο αντιληφθεί την χρόνια αυτολογοκρισία του κι αρχίσει πλέον να λειτουργεί δίχως το παραμικρό φίλτρο αστικής ευγένειας. Πώς θα αντιδράσουν οι γύρω του; Μήπως η απρόσμενη συμπεριφορά του θα αποκαλύψει αθέατες μέχρι τώρα πτυχές του χαρακτήρα των τελευταίων;

Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα έρχεται με τρόπο επιφανειακό και με όρους μιας κούφιας πρόκλησης που πιο πολύ εφηβική μοιάζει παρά ουσιαστικά ριζοσπαστική στον πυρήνα της.

Μακάρι η οριστική απελευθέρωση της κοινωνίας μας από τα ταμπού και τα συμβατικά «πρέπει» να ήταν θέμα μιας απλής «ασεβούς» χειρονομίας, όπως το να κατουρήσεις επιδεικτικά πάνω σε ένα ακριβό χαλί. Δυστυχώς, όμως, οι μηχανισμοί ελέγχου και «εξημέρωσής» μας παραείναι πολύπλοκοι κι εκλεπτυσμένοι για να εξουδετερώνονται τόσο σχηματικά και κραυγαλέα.

Υπάρχουν στιγμές στο φιλμ που ο δημιουργός του αυτό δείχνει να το αντιλαμβάνεται, όπως για παράδειγμα στην πρώτη σκηνή της Βέρα με την μητέρα της, όπου τίθεται – πολύ εύστοχα – και η έμφυλη διάσταση της ιστορίας που παρακολουθούμε.

Στη μεγάλη εικόνα, ωστόσο, ο Ντε Γκερ επεξεργάζεται μάλλον ανώδυνα ένα αβανταδόρικο θέμα, με αποτέλεσμα να μην προσφέρεται στο θεατή κάτι παραπάνω από μια ρηχή σάτιρα του σκανδιναβικού καθωσπρεπισμού