Wonderstruck

Σύνοψη: Δυο κωφά παιδιά το σκάνε από τα σπίτια τους ψάχνοντας απαντήσεις για τις οικογένειες τους.  Παρότι οι ιστορίες τους μοιάζουν πολύ, συμβαίνουν με 50 χρόνια διαφορά, αν και τελικά υπάρχει κάτι που τις ενώνει με έναν παράξενο τρόπο.

Άποψη: Ο Τοντ Χέινζ έχει φτάσει πια στην φάση της ωρίμανσης όπως φάνηκε με το Carol. Το σινεμά του οπτικά, έχει πια αναγνωρίσιμη ταυτότητα, μια που συνεργάζεται εδώ και χρόνια με τον ίδιο διευθυντή φωτογραφίας και μοντέρ.

Από αυτή λοιπόν την άποψη, το Wonderstruck είναι μια απολαυστική ταινία για να την δεις, ειδικά στην μεγάλη οθόνη. Οι δύο πρωταγωνιστές, η κωφάλαλη Ρόουζ και ο Μπεν που έχασε την ακοή του από ένα ατύχημα, περιφέρονται στην Νέα Υόρκη, η πρώτη στο 1927 και ο δεύτερος στο 1977. Ο Χέινζ, διάλεξε το ασπρόμαυρο βωβό στυλ των ταινιών του ’20 για την πρώτη ιστορία και το ιδιαίτερο χρώμα που είχαν ταινίες όπως ο Ταξιτζής ή το The French Connection σε μία Νέα Υόρκη που είχε παραδοθεί στην βρώμα και το έγκλημα, για την δεύτερη.

Πολλά μπράβο λοιπόν για τον καμβά που στήνεται για να ειπωθούν οι δυο παράλληλες ιστορίες. Τι καλά όμως που θα ήταν εάν οι ίδιες οι ιστορίες μας κέντριζαν την προσοχή το ίδιο όπως το σκηνικό τους. Το Wonderstruck απαιτεί ένα μισάωρο από την προσοχή μας για να καταλάβουμε απλά που το πάει, άλλη μία ώρα για να κινήσει τα κομμάτια στην σκακιέρα ώστε να αρχίσουμε να συμπάσχουμε με τους ήρωες και μισή ώρα για να ολοκληρώσει την αφήγηση, μόνο που στην μισή αυτή ώρα έχουμε είτε ελέγξει όλες τις σελίδες μας στο κινητό μας, είτε παρακολουθούμε την κορύφωση με αδιαφορία και με το «άντε, τελειώνετε!»

Τα δύο παιδιά ψάχνουν για απαντήσεις που δεν τους δίνονται στο σπίτι, σχετικά με έναν από τους γονείς τους που λείπει. Το κλειδί, βρίσκεται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το οποίο επισκέπτονται με μισό αιώνα διαφορά. Δεν διαβάσαμε το επιτυχημένο ομώνυμο βιβλίο του Μπράιαν Σέλζνικ (μικρανηψιού του διαβόητου μεγαλοπαραγωγού), αλλά στο πανί η ιστορία απλά δεν σε τραβάει. Υπάρχει μια πάντοτε καλή Τζούλιαν Μουρ που εδώ έχει έναν άχαρο ρόλο που δεν την βοηθάει, η κωφάλαλη πιτσιρίκα που υποδύεται την Ρόουζ είναι αποκάλυψη, αλλά ο Μπεν που είναι ο βασικός ήρωας ενσαρκώνεται από έναν νεαρό ηθοποιό ο οποίος δεν πείθει.

Όσο καλά και να στήνεις μια ταινία, πρέπει να πεις και μια καλή ιστορία. Στο πρώτο το Wonderstruck παίρνει άριστα. Στο δεύτερο, περιμέναμε ένα θαύμα που δεν συνέβη ποτέ.