Στα άκρα

Μια ταινία για την οικογένεια, την αγάπη και την αλληλεγγύη. Αντίστροφη μέτρηση για τρεις διαπλεκόμενους χαρακτήρες που προσπαθούν να μην καταρρεύσουν και να περάσουν 24 ζωτικές ώρες που θα αλλάξουν τη ζωή τους. Ποια είναι η επίδραση του οικονομικού στρες στις προσωπικές σχέσεις και πώς η φιλία και η αλληλεγγύη μπορούν να μας βοηθήσουν στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής;

Ένας αγώνας ενάντια στο χρόνο, στο περιθώριο μιας μεγάλης πόλης.Η ιστορία της ταινίας επικεντρώνεται σε μια μέρα στη ζωή τριών χαρακτήρων. Όλοι τους επηρεάζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από μια έξωση και όλοι έχουν 24 ώρες για να επιλύσουν μια κατάσταση που θα αλλάξει τη ζωή τους για πάντα.

Από τη μια, ο Ράφα (Λούις Τόσαρ), ένας ακτιβιστής δικηγόρος που έχει φτάσει σε σταυροδρόμικαι θα πρέπει να αποφασίσει μεταξύ των κοινωνικών του δεσμεύσεων και της σχέσης του. Μέχρι τώρα, ήταν έτοιμος να αφιερώσει όλο τον χρόνο του για να βοηθήσει τους άλλους. Αλλά αυτός ο χρόνος έχει αφαιρεθεί ίαπό την οικογένειά του, σαν να ήταν η ζωή ένα παιχνίδι όπου δεν υπάρχει ισορροπία.

Η Ακιουζένα (Πενέλοπε Κρουζ) έχει 24 ώρες για να προσπαθήσει να μην χάσει το σπίτι της και να βρεθεί στο δρόμο. Έχει παλέψει με νύχια και με δόντια για να κρατήσει ενωμένη την οικογένειά της, αλλά τώρα αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής της. Και τέλος η Τεοντόρα (Αντέλφα Κάλβο), μια ηλικιωμένη γυναίκα αποφασισμένη να εμποδίσει τον γιο της να αναλάβει την ευθύνη για γεγονότα που δεν μπορεί να αλλάξει.Οι τρεις αλληλένδετες ιστορίες έχουν κοινές ρίζες. Οι χαρακτήρες και οι πλοκές διασταυρώνονται και μπλέκονται,καθώς ο χρόνος τρέχει και φτάνει στη στιγμή της αλήθειαςκαι της επίλυσης των συγκρούσεων των πρωταγωνιστών μας. 

Μια τίμια ισπανική κινηματογραφική δημιουργία που προσπαθεί να θυμίσει το σινεμά του Κεν Λόουτς και σε αρκετά σημεία σχεδόν το καταφέρνει, καθώς παρά τις μελοδραματικές παγίδες, τις περισσότερες από τις οποίες αποφεύγει, καταφέρνει να απηχήσει το πολιτικό του μήνυμα. 

Ο πρωτοεμφανιζόμενος Αργεντίνος σκηνοθέτης Χουάν Ντιέγκο Μπότο καταφέρνει να κοντρολάρει τον βαρύ συναισθηματισμό του θέματός του, χωρίς να παρεκκλίνει από την ουσία, καταφέρνει όμως να διανθίσει την αφήγησή του με ασυνήθιστη ένταση για το είδος του σινεμά που κάνει και να της προσδώσει μέχρι και μια θριλερική χροιά, 

Βοηθούν πολύ στο τελικό αποτέλεσμα και οι δύο πολύ καλές και στοχευμένες ερμηνείες από την Πενέλοπε Κρουζ και τον Λουίς Τόσαρ, δύο αγαπημένους ηθοποιούς στην Ελλάδα, όλα όσα συμβαίνουν δεν απέχουν καθόλου από την τωρινή ελληνική πραγματικότητα, οπότε πρόκειται για ένα φιλμ με το οποίο ο Έλληνας θεατής θα βρει πολλά σημεία ταύτισης και αν καταφέρει να διαχειριστεί το δράμα, θα βγει κερδισμένος.