Our kind of traitor

Άλλο ένα κατασκοπικό θρίλερ βασισμένο σε νουβέλα του Τζον Λε Καρέ, ακολουθεί ξεκάθαρα την πεπατημένη, βασίζεται με στο δυνατό καστ που διαθέτει, αλλά δεν αξιοποιεί κινηματογραφικά η πρωτοεμφανιζόμενη στην μεγάλη οθόνη σκηνοθέτιδα Σουζάνα Ουάιτ, η οποία προσπαθεί αλλά δεν μπορεί να ξεφύγει από την τηλεοπτική της αισθητική. Έστω και προσεγμένη, όπως εδώ.

Το σενάριο του Χοσεΐν Αμινί («Drive», «The Two Faces of January») χρωματίζει τα πορτρέτα των πρωταγωνιστών με γκρίζα χρώματα: ούτε απόλυτα καλοί, ούτε πραγματικά κακοί.

Δυστυχώς όμως το ζευγάρι των ΜακΓκρέγκορ/Χάρις δεν διαθέτει χημεία, ο Ντέιμιαν Λιούις φλερτάρει επικίνδυνα με την καρικατούρα, απομένει ο Στέλαν Σκάρσγκααρντ, ο οποίος κλέβει την παράσταση όμως δεν αρκεί και δείχνει και παραίτερο να ξεχωρίζει κάποιος αισθητά εκ του αποτελέσματος, όταν οι χαρακτήρες είναι σχεδόν ζυγισμένοι.

Σύνοψη: Ένα συνηθισμένο ζευγάρι Άγγλων, ο Πέρι και η Γκέιλ, βρίσκονται στο Μαρόκο για διακοπές. Εκεί θα γνωρίσουν τον Ρώσο Ντιμά και θα κάνουν παρέα. Αυτό που δεν γνωρίζουν είναι ότι ο Ντιμά είναι μέλος της ρωσικής μαφίας. O Ντιμά εξαναγκάζει τον Πέρι να μεταφέρει απόρρητες πληροφορίες στις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες. Το ζευγάρι θα βρεθεί ξαφνικά διαμέσου ενός διεθνούς παιχνιδιού κατασκοπίας και βρώμικης πολιτικής. Ο Πέρι και η Γκέιλ Θα ταξιδέψουν με την βία από το Παρίσι στη Βιέννη και από εκεί στις Γαλλικές Άλπεις και τελικά στο Λονδίνο προκειμένου να βρουν έναν σύνδεσμο με την Βρετανική κυβέρνηση.