Ο αντικαταστάτης

Ο αντικαταστάτης - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Ισπανία, 1982. Ο Αντρές καταφτάνει με την γυναίκα και την κόρη του στην παραλιακή πόλη Ντένια, στην Κόστα Μπλάνκα, για να αντικαταστήσει τον υπαστυνόμο της περιοχής που βρέθηκε πρόσφατα νεκρός.

Οι μυστηριώδεις συνθήκες του θανάτου του δεν αποτελούν το μόνο αξιοπερίεργο στοιχείο της νέας τους ζωής, αφού στην φαινομενικά φιλήσυχη πόλη κατοικεί μια ιδιαίτερη κοινότητα ηλικιωμένων Γερμανών, την οποία η αστυνομία παρακολουθεί καθημερινά.

Ένα θερμό επεισόδιο καταδίωξης θα χαρίσει αμέσως στον Αντρές την γενναιόδωρη εύνοια αυτής της κοινότητας, τα επονείδιστα μυστικά της οποίας αποκαλύπτονται σταδιακά, προκαλώντας μεγάλη αποστροφή και ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία.

Άποψη: «Κάθε δυο-τρεις γενιές, όταν η μνήμη ξεθωριάζει και δεν υπάρχουν πια οι μάρτυρες των προηγούμενων σφαγών, η αιτία διαφεύγει και νέοι άνθρωποι εμφανίζονται για να σπείρουν τον πόνο του κακού.» Τα λόγια αυτά του Ολιβιέ Γκεζ ολοκληρώνουν την ταινία του Οσκαρ Αϊμπάρ συνοψίζοντας τον πυρήνα της σκέψης του. Με αφορμή ένα γεύμα σε ένα Ισπανικό εστιατόριο πριν από μια δεκαετία και μια φωτογραφία στους τοίχους του, ο Αϊμπάρ διερεύνησε μια μελανή σελίδα της πρόσφατης Ισπανικής ιστορίας, αυτή της φιλοξενίας περίπου 300 υψηλόβαθμων Ναζιστών στο Φρανκικό καθεστώς μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Βασισμένος σε αληθινά γεγονότα, «Ο Αντικαταστάτης» συνιστά ένα δυναμικό αστυνομικό θρίλερ ιστορικοκοινωνικού ενδιαφέροντος που απηχεί την ατμόσφαιρα και την αίσθηση του είδους, μεταφέροντας μας πιστά στην δεκαετία του ’80 και σε μια Ισπανία που παλεύει να ισορροπήσει στον απόηχο του Φράνκο και τις ακροδεξιές, εθνικιστικές του απολήξεις.

Με πρωταγωνιστή τον βαρύ, λιγομίλητο και αντιμέτωπο με τους δικούς του δαίμονες Αντρές (Ρικάρντο Γκόμεζ) η αφήγηση της ταινίας εξελίσσεται αρχικά με στιβαρότητα και ένταση, μπλέκοντας την δράση του μυστηρίου με έναν επιτυχή σχολιασμό επάνω στα επώδυνα ιστορικά γεγονότα και την υπόγεια, ανεπαίσθητη εξάπλωση της νοσηρής ακροδεξιάς, ακόμα και στο σήμερα.

Η συνέχεια επιφυλάσσει μικρότερο ενδιαφέρον και μειωμένες διαστάσεις, ενώ η τελική αποκάλυψη μοιάζει αρκετά παρωχημένη και ουσιαστικά αδιάφορη σε σχέση με ό,τι προηγήθηκε.

Παρά την απώλεια εδάφους, η ατμόσφαιρα διατηρείται και υπάρχει φροντίδα ακόμα και στις μικρότερες των προθέσεων, δείχνοντας πως ο σκηνοθέτης μπορεί να μην εμπιστεύεται πλήρως την ιστορία που αφηγείται αλλά σίγουρα δεν επιθυμεί να την υπονομεύσει. Με μια αληθοφανή και τόσο όσο ηχηρή κατασκευή, «Ο Αντικαταστάτης» μας υπενθυμίζει την σημασία της ιστορικής μνήμης και τους υφέρποντες κινδύνους της απώλειάς της.

Πρώτη δημοσίευση: 11 Aug 2022, 03:21
Ενημέρωση: 18 Aug 2022, 01:18
Τίτλος:
Ο αντικαταστάτης (El sustituto)
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
117
Εταιρία διανομής: 
Release: 
11 Αυγούστου 2022

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos