Ο άνθρωπος με τις απαντήσεις

Σύνοψη: Ο Βίκτωρας είναι ένας νεαρός πρώην πρωταθλητής καταδύσεων, που ζει με την γιαγιά του και εργάζεται περιστασιακά σε ένα εργαστήριο επίπλων.

Μετά τον θάνατό της, αποφασίζει να ταξιδέψει με το παλιό Audi της μαμάς του μέχρι την Βαυαρία, για να την συναντήσει μετά από χρόνια.

Στο πλοίο για το Μπάρι της Ιταλίας, γνωρίζει τον Ματίας, έναν Γερμανό δάσκαλο του σκι που επιστρέφει στο σπίτι μετά τις καλοκαιρινές του διακοπές. Αν και δύσβατη, η κοινή τους διαδρομή παίρνει μερικές απρόσμενες, υπέροχες στροφές.

Άποψη: Τα κινηματογραφικά ταξίδια με αυτοκίνητο έχουν από μόνα τους μια ρομαντική αύρα, ένα γλυκόπικρο αλλά ενθουσιώδες αίσθημα για τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά κι αυτά που επιφυλάσσει. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι φιλοξενούν συχνά ρομαντικές ιστορίες, συνήθως μεταξύ δύο αγνώστων, που αναγκάζονται να γνωριστούν. Ίσως και να ερωτευτούν.

Δέκα χρόνια μετά τα «Κωλόπαιδα» και έξι μετά την μικρού μήκους «Κατηφόρα», ο Στέλιος Καμμίτσης δημιούργησε την δική του ταινία δρόμου, ένα καλοκαιρινό και γοητευτικό road trip για την αναζήτηση ταυτότητας, την διαφυγή, το να πατάς τα πόδια σου καλύτερα στο έδαφος έχοντας απολαύσει τις πτήσεις. «Ο Άνθρωπος Με Τις Απαντήσεις» περιδιαβαίνει εννέα Ευρωπαϊκές πόλεις και ακολουθεί την γνωριμία και το ερωτικό πλησίασμα δύο νεαρών, φαινομενικά αταίριαστων ανδρών. Ο Βίκτωρας είναι κλειστός και διστακτικός, συνηθισμένος με έναν ή πολλούς τρόπους στην μοναξιά του και την γοητεία των καταδύσεων. Ο Ματίας είναι εξωστρεφής και τολμηρός, αγαπά την περιπέτεια και τα παιχνίδια. Στην αρχή σχεδόν αντιπαθούν ο ένας τον άλλον, σταδιακά γνωρίζονται και έλκονται σαν γνήσια ετερώνυμα.

Η ταινία δεν φέρνει κάτι καινούριο ως ιστορία και απολαμβάνει ορισμένα κλισέ του ρομαντικού δράματος, ωστόσο διαθέτει μια φρεσκάδα στις υπαρξιακές της αναζητήσεις και παράλληλα αυθεντικότητα και χιούμορ, σε μια εξέλιξη που κυλά ξέγνοιαστα. Οι Βασίλης Μαγουλιώτης και Άντον Βάιλ κινούνται με φυσικότητα και χημεία μπροστά στον φακό, ενώ η κινηματογράφηση του Θόδωρου Μιχόπουλου μας χαρίζει μερικά πανέμορφα πλάνα.

Με την ίδια φυσικότητα προσεγγίζεται ε πι τέ λους το queer ρομάντζο, χωρίς την συνήθη ανάγκη για ανάδειξη των συνεχών προκλήσεων και της βαθιάς προκατάληψης.

Χωρίς η σεξουαλικότητα των πρωταγωνιστών να αποτελεί το επίκεντρο και να συνιστά ένα ζήτημα προς συνειδητοποίηση, αναγνώριση, αποδοχή, γεγονός που λειτουργεί ιδιαίτερα απελευθερωτικά και ταιριάζει στο συνολικά χαμηλότονο και διακριτικό βλέμμα του δημιουργού.

«Μάλλον, ο κόσμος έχει γίνει υπερβολικά πολύπλοκος για απλές απαντήσεις.», αναφέρει κάποια στιγμή ο Ματίας και αυτή η πολυπλοκότητα φαίνεται να απασχολεί και τον σκηνοθέτη, που επιλέγει συνειδητά στο «Ο Άνθρωπος Με Τις Απαντήσεις» μια μελαγχολική αλλά ταυτόχρονα ζωογόνα απλότητα στην θέση του ανήσυχου προβληματισμού.

Ναι, το ταξίδι της αυτογνωσίας ενέχει δυσκολίες και σίγουρα οι ερωτήσεις είναι περισσότερες από τις απαντήσεις. Όμως καμιά φορά αρκεί μια ωραία συνάντηση για να σου δώσει μερικές. Ή να σε φτάσει απλά στον επόμενο προορισμό.