Σύνοψη: Στη Χιλή του 1948, με την κυβέρνηση να κάνει μια αντικομμουνιστική στροφή ενδίδοντας στο Ψυχροπολεμικό κλίμα της εποχής και υποστηρίζοντας τις πρακτικές της αμερικανικής κυβέρνησης, ο διεθνώς αναγνωρισμένος, νομπελίστας ποιητής αλλά και Γερουσιαστής του Κομμουνιστικού Κόμματος Pablo Neruda (Luis Gnecco) κατηγορεί ανοιχτά τον Πρόεδρο Gabriel Gonzalez Videla για προδοσία των κομμουνιστικών ιδεωδών. Σύντομα βρίσκει τον εαυτό του καταζητούμενο από τη χιλιανή κυβέρνηση και αναγκάζεται να κρυφτεί μαζί με τη γυναίκα του, Delia (Mercedes Moran), βρίσκοντας καταφύγιο σε σπίτια μελών του Κόμματος, που προσπαθούν να τον πείσουν να φυγαδευτεί από τη χώρα. Ανθρωποκυνηγητό έχει εξαπολύσει εναντίον του ο αστυνομικός ντετέκτιβ Oscar Peluchonneu (Gael Garcia Bernal), που θέτει ως στόχο της ζωής του να τον βρει και κινεί γη και ουρανό για να το πετύχει.

Άποψη: Ίσως ο καλύτερος σκηνοθέτης που έχει να επιδείξει αυτή τη στιγμή η χώρα του, ο Χιλιανός Pablo Larrain μάς έχει συνηθίσει σε αιχμηρές πολιτικά ταινίες, που εξερευνούν την Ιστορία της Χιλής (Post Mortem, No) αλλά και ζητήματα οικουμενικού ενδιαφέροντος (η διαφθορά της Καθολικής Εκκλησίας στο El Club), επομένως η επιλογή να σκηνοθετήσει όχι ένα αλλά δύο βιογραφικά δράματα μέσα στην ίδια χρονιά, το ένα εκ των δύο για την Jackie Kennedy, μάλλον μας αφήνει έκπληκτους. Μόνο που το Neruda δεν είναι μια συμβατική, διεκπεραιωτική βιογραφία χτισμένη πάνω στην κλασική χολιγουντιανή φόρμουλα, αλλά μία «νερουδιανή» (όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος ο σκηνοθέτης της) ταινία, που ακροβατεί ανάμεσα στα είδη και καταφέρνει να συνδυάσει τη μαύρη κωμωδία, το μεταμοντέρνο φιλμ νουάρ αλλά και το γουέστερν.  Ένα σχόλιο πάνω στη φύση της Τέχνης και της Ιστορίας και τα ρευστά όρια ανάμεσά τους αλλά και μια meta ανάγνωση πάνω στην ίδια την αφήγηση, λογοτεχνική και κινηματογραφική, καθώς ο πραγματικός πρωταγωνιστής της ταινίας, ο ντετέκτιβ Peluchonneu, επινοήθηκε ακριβώς για να κάνει την ιστορία της δίωξης του Neruda πιο συναρπαστική, γνωρίζοντας και ο ίδιος ότι πρόκειται για φανταστικό χαρακτήρα!

Ο Larrain δεν επιθυμεί να κάνει μια αγιογραφία του Neruda, γι’ αυτό και τον παρουσιάζει με όλες τις ατέλειες και αδυναμίες του, χαρισματικό αλλά και αλαζόνα, ταλαντούχο αλλα εγωκεντρικό και μεγαλομανή, ηδονιστή με μεγαλύτερη αγάπη για τα όργια και τα ξέφρενα πάρτι παρά για την ιδεολογία και τα πιστεύω του, ερμηνευμένο εξαιρετικά από τον Luis Gnecco. Αναδεικνύει έτσι λιγότερο τον Neruda σαν πρόσωπο και περισσότερο σαν έμβλημα της εργατικής τάξης της Χιλής, προβάλλοντας έτσι τη σημασία όχι του ατόμου αλλά των ιδεών και συναισθημάτων που ενέπνευσε μέσω του έργου του. Την παράσταση κλέβει όμως ο Oscar Peluchonneu του, όπως πάντα άψογου, Gael Garcia Bernal, μια τραγική φιγούρα της οποίας η ύπαρξη νοηματοδοτείται, αφηγηματικά αλλά και οντολογικά, από την εμμονή της να συλλάβει τον Neruda, καταφέρνει όμως παράλληλα να ισορροπήσει το δραματικό με το κωμικό στοιχείο και να προσφέρει το απαραίτητο comic relief. Το Neruda ίσως δεν είναι η δυνατότερη και πολιτικά σημαντικότερη ταινία του δημιουργού της, όμως είναι μια από τις πιο ευρηματικές και ευφυείς ταινίες που έχουμε δει τελευταία, ένα πείραμα πάνω στα όρια μεταξύ αλήθειας και πραγματικότητας, όχι στείρο και κουραστικό αλλά ανάλαφρο και μαγευτικό, σαν ένα ποίημα…     

Πρώτη δημοσίευση: 9 Φεβ. 2017, 07:33
Ενημέρωση: 9 Aug 2021, 12:40
Τίτλος:
Neruda (Νερούδα)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
107
Εταιρία διανομής: 
Release: 
9 Φεβρουαρίου 2017

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

BOX OFFICE

Ταινία
4ημέρο
Tanweer
43250
Film Group
13175
Tanweer
12142
Tanweer
4254
Tanweer
2372
Baghead, από την Spentzos Baghead, από την Spentzos