Σύνοψη: Ο Πιερό, ο Μιμίλ και ο Αντουάν ξανασυναντιούνται στην κηδεία της γυναίκας του τελευταίου και αναπολούν τις μέρες που πέρασαν μαζί ως καρδιακοί φίλοι. Η νοσταλγία του ωστόσο δεν θα διαρκέσει πολύ καθώς ο Αντουάν ανακαλύπτει ένα γράμμα του παρελθόντος το οποίο αποδεικνύει ότι η αγαπημένη του γυναίκα διατηρούσε κρυφό δεσμό με το αφεντικό ενός εργοστασίου της περιοχής. Ακόμα και σε αυτήν την μεγάλη ηλικία, η εκδίκηση δεν φαίνεται αδιανόητη για τον πληγωμένο σύζυγο.
Άποψη: Χορτασμένοι καθώς είναι από την ζωή, οι τρεις πρωταγωνιστές της ταινίας παρουσιάζουν άγνοια κινδύνου και φυσικά άγνοια συναισθηματικής νοημοσύνης. Ο Christophe Duthuron οργανώνει μία καλοκαιρινή περιπέτεια που δεν μπορεί να υποσχεθεί κάτι παραπάνω από γέλιο, όμως και σε αυτήν την περίπτωση αυτό είναι αρκετό.
Οι χαρακτήρες ξύπνιοι και με αντίληψη για την ηλικία τους, κάνουν τα πάντα για να γίνουν politically incorrect, αμετανόητοι να αλλάξουν τις πεπαλαιωμένες πεποιθήσεις τους, είτε αυτές είναι πολιτικής φύσης είτε κοινωνικών συμβάσεων. Όπως γίνεται αντιληπτό, από εκεί πηγάζει και το χιουμοριστικό στοιχείο της ταινίας χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν συγκινεί κατά τόπους με τις αναπολήσεις τους.
Βγαλμένο από ένα επιτυχημένο κόμικ, το “Tricky Old Dogs” έχει στο δυναμικό του τον συγκαταβατικό Αντουάν, τον χαλαρό Μιμίλ και τον γερό-επαναστάτη χωρίς αιτία Πιερό. Χωρίς να δίνει πολλά στοιχεία, από την αρχή φαίνεται ότι μία βεντέτα μαίνεται με την μυστηριώδη γειτόνισσα που φτάνει μέχρι τα χρόνια του Πολέμου και τους εμπλέκει όλους. Θεματολογικά, προφανώς και δεν υπάρχει κάποιο originality όμως είναι ανανεωτικό το γεγονός και μόνο ότι είναι ευχάριστη, διασκεδαστική και δεν κουράζει τον θεατή με αργή εξέλιξη. Τα πράγματα προοικονομούνται εύκολα και το τέλος διαφαίνεται σχεδόν από την αρχή, αλλά η πορεία μέχρι εκεί δεν άλλη μία βαρετή κινηματογράφηση γεγονότων.
Φυσικά, για όλα τα παραπάνω οφείλονται κυρίως στους τρεις παλαίμαχους ηθοποιούς Πιερ Ρίτσαρντ (“Lost in Paris”), Έντυ Μίτσελ (“Populaire”) και Ρολάντ Γκιρό από τους οποίους βγαίνει τόσο φυσικά η γκρίνια της μεγάλης ηλικίας, η παραίτηση από την ζωή όπως και η σπιρτάδα του μικρού παιδιού. Αβίαστα θα διαπιστώσουν ότι οι καλές φιλίες μένουν και ότι τα λάθη είναι για να διορθώνονται ακόμα και μετά από καιρό.
Και όταν τα λάθη διορθώνονται, το “Tricky Old Dogs” τελειώνει με αισιοδοξία και ένα happy end γαλλικής αισθητικής. Ιδανικό για καλοκαίρι.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων