Maestro

Η ταινία αποτελεί μια ατρόμητη ερωτική ιστορία, εξιστορώντας το χρονικό μιας σχέσης ζωής ανάμεσα στο πολιτισμικό είδωλο Λέοναρντ Μπέρνσταϊν (Μπράντλε ϊΚούπερ) και τη Φελίσια Μοντεαλέγκρε (Κάρι Μάλιγκαν). Ένα γράμμα αγάπης στη ζωή και την τέχνη, μία συναισθηματικά επική απεικόνιση της οικογένειας και της αγάπης...

Η ιδέα για μια ταινία με θέμα τη ζωή του Μπέρνσταϊν γεννήθηκε το 2008 από τους παραγωγούς Φρεντ Μπέρνερ και Άμι Ντέρνινγκ, οι οποίοι ξεκίνησαν τη διαδικασία έρευνας και παραγωγής της ταινίας. Αρχικά, δούλεψαν με τον βραβευμένο με Όσκαρ Τζος Σίνγκερ για τη δημιουργία μιας πρώτης εκδοχής του σεναρίου, η οποία, αφού πέρασε από τα χέρια του Μάρτιν Σκορσέζε, κατέληξε στον Στίβεν Σπίλμπεργκ, με τον Σκορσέζε να παραμένει στην ταινία ως παραγωγός, ο οποίος λόγω ανειλημμένων υπόχρεώσεων δεν έτρεξε το πρότζεκτ, με αποτέλεσμα να το αναλάβει ο Μπράντλεϊ Κούπερ ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και πρωταγωνιστής.

O Mπράντλεϊ Κούπερ κάνει ένα μεγάλο λάθος εδώ που πιθανώς να του κόστισε μια μεγάλη ταινία.

Ένω έχει φροντίσει την παραγωγή του και την σκηνοθετική επιμέλεια σε μεγάλο βαθμό και ο ίδιος (βοηθούντως του εξαιρετικού μακιγιάζ) και η Μάλιγκαν υποστηρίζουν τα τεκταινόμενα με δύο επαρκείς ερμηνείες, η δημιουργική του κατεύθυνση σχεδόν σοκάρει,καθώς από ένα σημείο και έπειτα έχει αποφασίσει μια -τουλάχιστον στη θεωρία- ιδιαίτερα υποσχόμενη μουσική βιογραφία, σε ένα οικογενειακό δράμα με πάθη. 

Παρακολουθώντας το Maestro του Μπράντλεϊ Κούπερ, μάλλον ποτέ δεν θα μάθουμε γιατί ο Λέοναρντ Μπερνστάιν θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες μουσικές προσωπικότητες του 20υ αιώνα. Θα χρειαστεί να το γκουγκλάρουμε μετά το τέλος της προβολής για να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες. 

Αντιθέτως θα πληροφορηθούμε για την προσωπική ζωή ενός ταλαντούχου καλλιτέχνη (που την ιδιότητά του αυτή προσπαθούμε να αντιληφούμε με κάποια τιζεράκια/τυράκια που μας πετάει ο Κούπερ) και την συμβίωσή του με μια ανοικτόμυαλη σύζυγο που τον ενθάρρυνε στις ομοφυλοφυλικές του σχέσεις, αποδεχόμενη το γεγονός πως του χάριζαν έμπνευση και ενέργεια. 

Τυπικά ένα φροντισμένο love story λοιπόν, που ελάχιστα μας διαφωτίζει για τα πεπραγμένα και το μεγαλείο αυτής της σπουδαίας προσωπικότητας και που ειδικά από ένα σημείο και έπειτα που ο πόνος και το δράμα μπαίνουν στο κάδρο, η όποια ισορροπία καταργείται.