Η ταινία Πίτσα Γλυκόριζα μας παρουσιάζει μια ευαίσθητη και βραδυφλεγή ιστορία νεανικού έρωτα που περνάει από πολλά κύματα μέχρι να πάρει σχήμα και να ανθίσει. Ήρωές της είναι η Αλάνα και ο Γκάρι, δυο παιδιά που μεγαλώνουν στην κοιλάδα του Σαν Φερνάντο της Καλιφόρνια, το 1973. Ο Πολ Τόμας Άντερσον από τη θέση του σκηνοθέτη πλοηγεί αυτό το ανορθόδοξο δέσιμο δυο ανήσυχων εφήβων με ετερόκλητα ενδιαφέροντα και διαφορετικό ψυχισμό.

H ιστορία διαδραματίζεται στην καρδιά μιας άγριας και γόνιμης πολιτισμικά και κοινωνικά εποχής για την Αμερική και στην αυγή της τελευταίας δεκαετίας που δημιούργησε γνήσια ρομαντικές γενιές. Η αναπτυσσόμενη βιομηχανία του θεάματος στη δεκαετία του ‘70, η αβεβαιότητα της νέας γενιάς που δεν πρόλαβε τον συναισθηματικό αντίκτυπο της δεκαετίας του ‘60 και η καπιταλιστική υπόσχεση του Αμερικάνικου ονείρου, καθορίζουν δομικά ένα σπάνιας ομορφιάς ειδύλλιο που θρέφεται από την ακεραιότητα της συναισθηματικής ευφυΐας των ηρώων.

Διασκεδαστική και συγκινητική coming of age ρομαντική κομεντί από έναν σπουδαίο δημιουργό, ενταγμένη μέσα σε ένα πολύχρωμο καλειδοσκόπιο των καλιφορνέζικών 70s.

Ένα ανολοκλήρωτο ρομάντζο ανάμεσα σε ένα 16χρονο αγόρι με επιχειρηματικό μυαλό και το κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερο κορίτσι που ερωτεύεται από την αρχή. Ένας έρωτας δύσκολο να ολοκληρωθεί για λόγους ηλικιακού timing, μια γλυκόπικρη ωρίμανση και συνειδητοποίηση όμως που προκύπτουν αβίαστα, μαζί και ένας κόσμος ψευδαισθήσεων στον οποίο συνηθίζει ο Πολ Τόμας Άντερσον να εθίζει τους ήρωές του και μαζί και εμάς.

Ένας καλογραμμένος συνδυασμός εφηβείας και ωριμότητας και μια off-beat ιστορία αγάπης που ο σπουδαίος αυτός δημιουργός χρησιμοποιεί σαν καμβά για να στήσει ένα πορτραίτο της Αμερικής στα 70s, με το τέλος του πολέμου στο Βιετνάμ, το «αγαπάτε αλλήλους» της χίπικης ευφορίας, τα σκάνδαλα της κυβέρνησης Νίξον και διάφορα άλλα που όμως κρατά σε δεύτερο πλάνο συνεχώς.

Αυτό που καταφέρνει με χαρακτηριστική άνεση είναι σε εντάξει σαν θεατή αβίαστα στην εποχή αυτή, με σπουδαία τραγούδια σαν σάουντρακ μιας νοσταλγικής και αναζωογονητικής φρεσκάδας, μια μαγική αύρα μιας μαγικής δεκαετίας που νιώθεις σαν να ζεις την ίδια στιγμή ο ίδιος.

Και σε βοηθά πολύ σε αυτό μια τόσο αβίαστα και φυσικά περίπου τέλεια ερμηνεία από τον γιο του Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν. Σίγουρα τελικά το γονίδιο είναι μεγάλη υπόθεση. Δίπλα του επάξια η Αλάνα Χάιμ (μέλος του οικογενειακού γυναικείου συγκροτήματος που φέρει το επώνυμό της), με φρεσκάδα και αυθορμητισμό, δύο έφηβοι που όλοι μας αναγνωρίζουμε.

Η «Πίτσα Γλυκόριζα» είναι ερωτεύσιμη, αυτοσχεδιαστική και παρορμητική, χτυπά κατευθείαν στην καρδιά, με μια ανακουφιστική λιτανεία μιας απελευθερωτικής δεκαετίας και μια αυθεντικότητα που τελικά συναρπάζει.

Πρώτη δημοσίευση: 6 Ιαν. 2022, 03:51
Ενημέρωση: 13 Ιαν. 2022, 03:06
Συντάκτης: 
Τίτλος:
Licorice Pizza (Πίτσα Γλυκόριζα)
Σκηνοθεσία: 
Χώρα: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
133
Εταιρία διανομής: 
Release: 
6 Ιανουαρίου 2022

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos