Το κορίτσι με το βραχιόλι

Το κορίτσι με το βραχιόλι - κριτική ταινίας

Σύνοψη: Η Lise, 18 χρονών, ζει σε μια σύγχρονη συνοικία και μόλις πήρε το απολυτήριό της. Αλλά εδώ και δυο χρόνια φοράει ένα ηλεκτρονικό βραχιόλι διότι κατηγορείται ότι σκότωσε την καλύτερή της φίλη.

Άποψη: Το κορίτσι με το βραχιόλι δεν συνδέεται με κάποιο κόσμημα και με την γυναικεία ομορφιά και ένδυση αλλά με τον κατ’ οίκον περιορισμό που της έχει επιβληθεί έπειτα από μήνες φυλάκισης για την δολοφονία της κολλητής της φίλης.

 

Ο Stephane Demoustier που σκηνοθετεί και γράφει το σενάριο, στήνει ένα δικαστικό οικογενειακό δράμα μέσα σε κλειστό χώρο αφήνοντας την αγωνία να δεσπόζει μέχρι τέλους.

Η ταινία βασίζεται στο αργεντίνικο δράμα Acusada του Gonzalo Tabal, που μόλις πριν τρία χρόνια είχε προβληθεί στο Φεστιβάλ Βενετίας του 2018. Παρότι πρόκειται για remake μιας πολύ κοντινής χρονολογικά ταινία, διαφοροποιείται αρκετά και ως προς το στιλ και ως προς την εστίαση της ταινίας.

 Άλλωστε, στην μία περίπτωση έχουμε μια αργεντίνικη ταινία που διαποτίζεται από ένα λατινοαμερικάνικο ταπεραμέντο και μια διάθεση μελοδραματισμού και πιο έκρυθμων συναισθημάτων, με ιδιαίτερη προσήλωση στην οικογένεια, σε σημείο που να υπονοούνται πιθανές εμπλοκές και συσχετισμοί της οικογένειας στην υπόθεση, ενώ στην άλλη περίπτωση έχουμε ένα μεστό γαλλικό δράμα, στιβαρό, χωρίς εξάρσεις και μελό στοιχείο, με μια αποστασιοποίηση και με έμφαση περισσότερο στο κατηγορούμενο 18χρονο κορίτσι και λιγότερο στον περίγυρο.

Επίσης, εστιάζει περισσότερο στην δίκη καθαυτή και λιγότερο σε flashbacks και άλλες παράλληλες ιστορίες, που όταν δείχνονται, κυρίως είναι ως βίντεο που παρουσιάζεται στην δίκη και έχει καταγραφεί από κάμερες και κινητά.

Παρότι η Κατηγορούμενη, η αργεντίνικη δηλαδή ταινία, έχει μια εξαιρετική πρωταγωνίστρια, την Lali Esposito, η γαλλική όμως διαθέτει περισσότερη αίσθηση του μέτρου και συνδυάζει αριστοτεχνικά το οικογενειακό δράμα με την ταινία μυστηρίου. Και το Κορίτσι με το Βραχιόλι διαθέτει μια εκπληκτική πρωταγωνίστρια, την νεαρή Melissa Guers, που μέχρι τελευταία στιγμή κανείς δεν ξέρει και δεν μπορεί να καταλάβει αν πράγματι είναι ένοχη ή αθώα.

Φυσικά δεν πρόκειται για μια ταινία whodunit, να βρούμε ποιος είναι ο ένοχος, η ταινία ενδιαφέρεται μόνο να δείξει αν εκείνη είναι ένοχη ή αθώα, χωρίς να υπάρχει άλλη εναλλακτική για το ποιος θα μπορούσε να το είχε κάνει.

Είναι ξεκάθαρα ένα ψυχολογικό δράμα εσωτερικών εντάσεων που διαθέτει μυστήριο και όχι μια τυπική ταινία μυστηρίου. Αρχίζει και τελειώνει με δύο πολύ ωραίες σεκάνς, αρχίζοντας με μια ανοιχτή, σε μια θάλασσα, δύο χρόνια πριν την δίκη, όταν την συλλαμβάνει η αστυνομία και την οδηγεί στην ανελευθερία και κλείνει μια κλειστή, σε εσωτερικό χώρο, στο δικαστήριο καθώς κατευθύνεται είτε στην ελευθερία είτε στην οριστική φυλάκιση, αυτό θα το μάθετε βλέποντάς την.

Όποια και αν είναι η κατάληξη, σεναριακά χτίζεται πολύ μαεστρικά η υπόθεση και ειδικά οι ομιλίες στη δικαστική αίθουσα είναι έντονες και σε κρατούν. Εξαιρετική επίσης η Chiara Mastroianni στο ρόλο της μητέρας και η Anais Demoustier στον ρόλο της αδυσώπητης εισαγγελέα.

Στα θετικά και η κριτική στο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται δικαστικά μια κοπέλα μόνο και μόνο λόγω της σεξουαλικής ελευθεριότητάς της, κάτι το οποίο δεν θίγεται τόσο έντονα στην αργεντίνικη ταινία, παρότι σεναριακά αξιοποιείται περισσότερο εκεί, μιας και είναι clue που το κρατάνε ως μυστήριο προς αποκάλυψη, ενώ εδώ μπαίνει απλώς ως στοιχείο μιας κοινωνικής κριτικής, δείχνοντας βέβαια και τις διαφορές του αργεντίνικου και του γαλλικού σινεμά.

Πρώτη δημοσίευση: 12 Μαΐου 2022, 01:25
Ενημέρωση: 18 Μαΐου 2022, 23:18
Τίτλος:
Το κορίτσι με το βραχιόλι (La fille au bracelet)
Είδος: 
Σκηνοθεσία: 
Έτος: 
Διάρκεια: 
95
Εταιρία διανομής: 
Release: 
12 Μαϊου 2022

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

imaginary, από την Spentzos imaginary, από την Spentzos