Greedy people

Σύνοψη: Ένας αστυνομικός και ο "πρωτάρης" συνάδελφός του, ανακαλύπτουν ένα πτώμα και ένα εκατομμύριο δολάρια ακριβώς δίπλα του. Αποφασίζουν, τότε, να πάρουν τα χρήματα, αλλά να λύσουν το μυστήριο, με αποτέλεσμα να μπλέξουν σε μια σειρά από απροσδόκητες περιπέτειες.

Άποψη: Μετά το ανατρεπτικό γουέστερν, Old Henry (2021), ο σκηνοθέτης Potsy Ponciroli μπαίνει ή μάλλον τσαλαβουτά στο σύμπαν της μαύρης κοενικής κωμωδίας εγκλήματος, με ανατροπές και βία που περισσότερο έχει την διάθεση να σοκάρει και λιγότερο να αφηγηθεί μια ιστορία, η οποία στην τελική κρύβει περισσότερη απανθρωπιά από όση έδειξαν ποτέ οι Κοέν, που παρόλη την μαυρίλα δεν έπαυαν να αγαπούν τους ήρωες τους.

Οι Άπληστοι Άνθρωποι της ταινίας είναι μικροκαθάρματα ή και μεγάλα, που όμως ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος, Michael Vukadinovich, μοιάζουν να τους σιχαίνονται και να θέλουν να τους εκδικηθούν, αλλιώς δεν εξηγείται η τροπή που παίρνει η ιστορία, που δεν θα προδώσουμε για λόγους έκπληξης.

Ένα εξαιρετικό πρωταγωνιστικό δίδυμο, ο Joseph Gordon-Levitt που καιρό είχαμε να τον θαυμάσουμε σε έναν τόσο ωραίο ρόλο με δόσεις κοενικού και ταραντινικού χιούμορ -αν κάτι ενώνει την ταινία με τους συγκεκριμένους σκηνοθέτες είναι ότι έχει πολύ καλούς δευτερεύοντες χαρακτήρες οι οποίοι ωστόσο δεν αναπτύσσονται τόσο δεξιοτεχνικά όσο στους δύο δημιουργούς-και ο Himesh Patel (Yesterday, Tenet) στον αντίποδα ενός φιλήσυχου και εργατικού οικογενειάρχη που θέλει απλώς να κάνει την δουλειά του ως νεοφερμένος αστυνομικός σε μια μικρή παράκτια πόλη,  όσο ο συνάδελφός του κάνει χαβαλέ, σεξ και ό,τι καφρίλα του έρθει.

Οι δυο τους θα βρεθούν στο αιώνιο ντοστογιεφσκικο μοτίβο: έγκλημα και τιμωρία, μιας και θα έρθουν αντιμέτωποι με ένα φονικό και μπόλικο μαύρο χρήμα που καλούνται να ξεσκεπάσουν αν και οι δύο έχουν επίσης πολλά να κρύψουν από τους ανώτερους τους.

Ο πρωταγωνιστής του Old Henry, Tim Blake Nelson, επιστρέφει εδώ στον ρόλο του χήρου συζύγου που θέλει (?) να βγει η αλήθεια στο φως, σε έναν γουντιαλενικό χαρακτήρα απατεωνίσκου, θαρραλέου και δειλού συνάμα, καλού και κακού ταυτόχρονα.

Αν κάτι ενώνει την ταινία με τις κωμωδίες εγκλήματος του Allen, είναι ακριβώς αυτό το ερώτημα: πού τελειώνει το καλό και πού αρχίζει το κακό; Ποιος τελικά από τους ήρωες είναι καλός και ποιος όχι; Μέχρι ποιο σημείο (και αν) δικαιολογείται ένα έγκλημα, και τι θα κάνει κάποιος για το χρήμα, ενώ παράλληλα παρελαύνουν αστείοι εγκληματίες βγαλμένοι από την οικογένεια του Jesse Eisenberg στο Café Society.

Μια offbeat κωμωδία, που όμως είναι αρκετά εκτός ρυθμού σε σημείο που για μεγάλο μέρος της δεν είναι καν αστεία, αν και τα καταφέρνει πολύ καλύτερα στο κομμάτι του μυστηρίου και του εγκλήματος που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι τέλους, χωρίς να κάνει κοιλιά και χωρίς να κουράζει.

Με ποιο τίμημα όμως; Να δείξει αρκετή μικροψυχία και να μην αφήσει κανέναν χαρακτήρα να ξεφύγει από το να είναι απλώς τμήμα ενός αιμοβόρου plot twist.