Black Mass

Kλασσικό γκανγκστερικό δράμα 70s, με τον Τζόνι Ντεπ φυσικά να ξεχωρίζει (και να τυγχάνει βεβαίως) και αντίστοιχης αντιμετώπισης από τον σκηνοθέτη με προσωπικά κάδρα διαρκείας) και να υπενθυμίζει κάτι που είχαμε σχεδόν ξεχάσει με τους αλεπάλληλους αστείους πρόσφατους ρόλους του: ότι όταν έχει όρεξη και κίνητρο, είναι ένας ερμηνευτής με μεγάλες ικανότητες, ικανός να σε κάνει να βυθιστείς στην περσόνα του και να ξεχάσεις ότι παρακολουθείς τον διάσημο σταρ του Χόλιγουντ.

Από εκεί και πέρα, ξεκάθαρη αισθητική σεβεντίλας όπως προείπα, μια σειρά από διαπλεκόμενες μεταξύ τους ιστορίες, διαφθοράς και προδοσίας που αναδιανέμουν την εκτελεστική εξουσία, ένα καστ καταπληκτικό με ηθοποιούς που δεν χορταίνεις να απολαμβάνεις on camera (και άρα που και που παραμελείς ορισμένες κοινοτοπίες και γραφικότητες σεναριακές) και τέλος το ταλέντο του σκηνοθέτη εμφανές.

O Σκοτ Κούπερ ελέγχει τον κινηματογραφικό ρυθμό με άνεση, σκιαγραφεί κινηματογραφικούς χαρακτήρες με ζουμί και βάθος, δεν φοβάται τις ρεαλιστικές σκηνές, ούτε και τις (αναπόφευκτες) συγκρίσεις με το σινεμά του Μάρτι Σκορσέζε.

Aν και η πιο πομπώδης χροιά με την οποία επιλέγει να αποδώσει την ιστορία του σε σχέση π.χ. με το προ διετίας "Out of the furnace", υποστηριζόταν σεναριακά από τις πολλές αλλά ανολοκλήρωτες ιδέες, όλα θα κούμπωναν πολύ πιο αρμονικά.

Υπόθεση: Στη Νότια Βοστόνη της δεκαετίας του '70, ο πράκτορας του FBI, Τζον Κόνολι (Έντζερτον) πείθει τον Ιρλανδό μαφιόζο Τζέιμς "Γουάιτι" Μπάλτζερ (Ντεπ) να συνεργαστεί με το FBI ενάντια σε ένα κοινό στόχο: την ιταλική μαφία. Η δραματική αυτή ταινία διηγείται την αληθινή ιστορία μιας ανίερης συμμαχίας, η οποία ξέφυγε κάθε ελέγχου, επιτρέποντας στον Γουάιτι να διεισδύσει στους κύκλους της έννομης τάξης, να αποκτήσει έλεγχο, και να γίνει ένας από τους πιο αδίστακτους και διαβόητους γκάνγκστερ στην ιστορία της Βοστόνης.