The trip ( Το ταξίδι ) - Κριτική

The trip

Το γαστρονομικό ένθετο μιας Κυριακάτικης εφημερίδας αναθέτει στο κωμικό Στιβ Κούγκαν τη κριτική έξι εστιατορίων στον Αγγλικό Βορρά . Εκείνος είναι αποφασισμένος να πάει με τη κοπέλα του και να συνδυάσει δουλεία με διασκέδαση, ωστόσο όταν εκείνη επιστρέφει στην Αμερική, ο Στιβ απρόθυμα βρίσκει έναν αντικαταστάτη–συνοδό στο πρόσωπο του Ρομπ.

Οn the road αυτοσχεδιασμοί

Ταινία έντονων αυτοσχεδιασμών που βασίζει τη γοητεία της στην χημεία ανάμεσα στο σαρκαστικό νεύρο του Κούγκαν και στον ήρεμο και παιδιάστικα πνευματώδη χαβαλέ του Μπράιντον, το trip εξαργυρώνει τις καλές προθέσεις μιας βρετανικής buddy movie στη θετικό πρόσιμο που αφήνει στο τέλος. Ευδιάθετο αν και χτισμένο στα κοντραρίσματα των πρωταγωνιστών και παρηγορητικό για τη σύγκλιση διαφορετικών χαρακτήρων -έστω και λόγω της αναγκαιότητας ενός ταξιδιού- φαντάζει ιδιαίτερο, παθιασμένο και διαλεκτικό.

Λεκτικές μιμήσεις που ίσως τραβάνε λίγο περισσότερο απ’ το κανονικό, ανησυχίες και ανταγωνισμοί που εκτυλίσσονται πάνω σε γκουρμεδιάρικα πιάτα και on the road χαζόλογα που κρατάνε επίπεδο λόγω και της ομορφιάς του φυσικού τοπίου είναι κάποια από τα συστατικά αυτής της αξιοπρόσεχτης ταινίας. Ο Γουιντερμπότομ, από την άλλη μεριά δε ρισκάρει ιδιαίτερα, εμπιστευόμενος το ίδιο πρωταγωνιστικό δίδυμο με το A cock and bull story και αφήνεται στα ένστικτα των ηθοποιών του. Ωστόσο, το να έχεις τέτοιες απαιτήσεις από έναν από τους λίγους σκηνοθέτες με φιλμογραφία παλέτα κινηματογραφικών ειδών, ίσως και να είναι υπερβολή.

Παναγιώτης Ευσταθιάδης.