Τhe Party (1968)

Ορισμός της visual comedy

Αυτά που ακολουθούν δικαίως έχουν περάσει στην ιστορία του σινεμά αφού ο Blake Edwards γνωρίζοντας τις δυνατότητες του εξωφρενικού P. Sellers τον αφήνει ελεύθερο και αυτός δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας απογειώνοντας το φιλμ. Κάθε κίνηση και κάθε βλέμμα αποκαλύπτει την αμηχανία ενός «ψαριού έξω από το νερό» και η μια εξωφρενική κατάσταση ακολουθεί μια άλλη, με αποτέλεσμα την βαθιά δυσλειτουργία του πάρτι. Μόνο που αυτό που προκύπτει σε διαψεύδει. Ίσως είναι μια από τις ταινίες που αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο την ανθρώπινη μοναξιά και την ανάγκη της ένταξης σε ένα σύστημα.

Ο Sellers χρησιμοποιώντας με απίστευτα δημιουργικό τρόπο την βαθιά συμπλεγματική του φύση δημιουργεί τον ορισμό του visual comedy. Σταδιακά γίνεται ξεκάθαρο ότι η ακούσια καταστροφή αυτού του στημένου πάρτι είναι ο μόνος τρόπος να εξελιχθεί σε ένα πραγματικά οργιώδες σύμπαν όπου ο μάγειρας προσπαθεί να πνίξει τον σερβιτόρο, ο σερβιτόρος εξερευνά την αντοχή του ανθρώπου στο αλκοόλ, η οικοδέσποινα βιώνει πολλαπλούς νευρικούς κλονισμούς και ένας πραγματικός, χρωματισμένος ελέφαντας περπατά ήρεμος ανάμεσα σε ρώσους χορευτές. Όλα αυτά μα κυρίως ο απρόσμενος έρωτας του ινδού κομπάρσου με μια νεαρή ηθοποιό οδηγούν στην αποθέωση της αθωότητας αλλά και του ίδιου του Sellers ως ηθοποιού. Επίσης ήταν και η αγαπημένη ταινία του Elvis..

Γιάννης Τσάκαλος