Michael

Το «ανθρώπινο» προφίλ της παιδοφιλίας

Ο Μίχαελ είναι ο τυπικός γείτονας της διπλανής πόρτας. Ευγενικός, πράος αν και κλειστός χαρακτήρας, αφοσιωμένος στη δουλειά του- εργάζεται σε ασφαλιστική εταιρεία και παρά την οικονομική κρίση έχει πιθανότητες ανέλιξης όπως τον ενημερώνει ο προϊστάμενος του- εργένης και τηρεί ευλαβικά το αυστηρό καθημερινό πρόγραμμα του. Μόνο που στο υπόγειο του σπιτιού του κρατά φυλακισμένο ένα δεκάχρονο αγόρι...

Πιστό στην αυστριακή παράδοση του ψυχρού σοκ και της κλινικής γραφής που καθιέρωσε ο Χάνεκε, το φιλμ είναι μια ανήσυχη μελέτη πάνω στο χαρακτήρα του παιδόφιλου που «συγκατοικεί» με ένα αγόρι. Η κάμερα από απόσταση και δίχως να παίρνει θέση, απλώς καταγράφει σιωπηρά τη μεθοδικότητα και το κρύο αίμα ενός μοναχικού άντρα, που σπάνια γίνεται αντιπαθής. Η μονότονη ζωή του επίσης δύσκολα διαταρράσεται: μια ταινία στην τηλεόραση, η εκδρομή για σκι με τους συναδέλφους, το πάρτι της προαγωγής, το φλερτ με τη ξενοδόχο.

Στις λεπτομέρειες που σπάει η μονοτονία όμως, φαίνεται το πειραγμένο μυαλό ενός ανθρώπου που δεν θέλει στην πραγματικότητα να κάνει κακό. Γι’ αυτό σβήνει την τηλεόραση όταν οι ειδήσεις αναφέρονται στην άρρωστη περίπτωση του. Γι’ αυτό θέλει το αγόρι να είναι ευτυχισμένο και χαρούμενο. Ώσπου φτάνει η στιγμή που όλα δείχνουν να καλυτερεύουν. Το «Sunny» των Boney M που τραγουδάει στο αυτοκίνητο του είναι η αρχή μιας πρόσκαιρης ουτοπικής ευτυχίας που θα λήξει απότομα και βίαια.

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΙΜΑΚΗΣ