Lola (1961)

Ακατέργαστη αισθητική

Διαθέτοντας κάτι από το μπρίο του «Με Κομμένη την Ανάσα» του Ζαν-Λύκ Γκοντάρ, η «Λόλα» αποπνέει την φρεσκάδα που χαρακτήριζε την nouvelle vague το ’60, την ακατέργαστη αισθητική και την αγωνία ενός νέου σκηνοθέτη να χωρέσει στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία όσα θέλει να πει, και μια υποβόσκουσα ειρωνεία που πολύ ταιριάζει στο πνεύμα της εποχής.
Η Ανούκ Αιμέ, άλλοτε εκνευριστική κι άλλοτε ακαταμάχητη, κλέβει την παράσταση στον ρόλο της «μοιραίας» πρωταγωνίστριας ενώ ο Μάρκ Μισέλ, ευάλωτος και ταυτόχρονα στιβαρός σε έναν ρόλο που επανέρχεται στις πιο επιτυχημένες «Ομπρέλες του Χερβούργου», στέκεται αντάξιος συμπρωταγωνιστής της.
Ίσως όχι η καλύτερη ταινία του σκηνοθέτη αλλά σίγουρα η πιο φρέσκια και ενθουσιώδης

Μάρω Κουμουνδούρου (3/5)

Λιτό και ανθρωποκεντρικό

Η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Jaqcues Demy, Lola, είναι ένας ύμνος στην αγάπη και πως αυτή καθορίζει τις απογοητεύσεις και τις χαρές μας. Ένα παζλ ανθρώπων που συνυπάρχουν στην ίδια πόλη και ο καθένας αναζητά από τον άλλον δυνατά συναισθήματα, χωρίς ανταπόκριση, χτίζοντας έτσι μη αμοιβαίες σχέσεις.
Γυρισμένο στο 1961, την εποχή του Γαλλικού Νέου Κύματος, ο Demy δείχνει μια έντονη ανθρωποκεντρική διάθεση και απεικονίζει με λιτό τρόπο τις προσωπικές αγωνίες των ηρώων του. Με οικονομία παρουσιάζει τη μοναξιά που καταδιώκει τους ανθρώπους, τον αέναο κύκλο των σχέσεων και την ανισορροπία αυτών που μας ωθεί σε μια διαρκή αναζήτηση.

Με λίγα λόγια μας προσκαλεί να αναγνώσουμε τα συναισθήματα των ηρώων του μέσα από τα βλέμματά τους και από αυτά που δεν λένε. Σε συνδυασμό με την ονειρική, ασπρόμαυρη φωτογραφία του Raoul Coutard και τη μουσική του Michel Legrand, συνδράμουν σε μία πολύ καλή ταινία.
Η ταινία Lola είναι αφιερωμένο στον Max Ophils, σκηνοθέτη της ταινίας «Η πτώση της Λόλα Μόντες».

Έλενα Πριόβολου (4/5)

ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ

ΡΙΒΙΕΡΑΘερινός
Πέμ.-Τετ.: 21.00/ 23.00

ΕΛΛΗΝΙΣ CINEMAXΘερινός
Πέμ.-Τετ.: 21.00/ 23.00