The iceman

Kαλοφτιαγμένο, αλλά επίπεδο

Πρόκειται για την αληθινή ιστορία του πολωνικής καταγωγής Ρίτσαρντ Κουκλίνσκι που επί 30 χρόνια ήταν ένας τρυφερός συζύγος, ένας αφιερωμένος πατέρας και ταυτόχρονα ο πιο αδίστακτος δολοφόνος της ιταλοαμερικανικής μαφίας. Υπολογίζεται ότι από το πρώτο του έγκλημα, στα τέλη της δεκαετίας του '50, μέχρι τη σύλληψή του από την αστυνομία, το 1986, είχε δολοφονήσει περισσότερα από 250 άτομα...

O Άριελ Βρόμεν (του απλά συμπαθούς "Danika") βαδίζει σε safe μονοπάτια αρχετυπικών γκανγκστερικών ταινιών ακολουθώντας την πεπατημένη, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να ενοχλήσει ουσιαστικά, παρά την εθιστική ατμόσφαιρα που χτίζει με την δουλεμένη φωτογραφία του. Την ίδια στιγμή που το σενάριο, αγκομαχά να μην χαρακτηριστεί αποσπασματικό δεδομένου ότι τέμνει τρεις ολόκληρες δεκαετίες, ενώ παράλληλα αμελεί να εστιάσει εκεί που πραγματικά όφειλε: στο δισυπόστατο του πρωταγωνιστή του (εκεί που κρύβεται άλλωστε όλο το "ζουμί" της ιστορίας) και να χτίσει το ψυχολογικό του πορτραίτο με τα διλήμματα και τα αδιέξοδα που αναπόφευκτα αντιμετωπίζει, με αποτέλεσμα να τον εμφανίζει εν τέλει, απρόσιτο. Να μην μπορείς να διεισδύσεις στο εγώ του και να τον κατανοήσεις.

Και είναι κρίμα, διότι χαραμίζεται μια πραγματικά ηλεκτρισμένη ερμηνεία του Μάικλ Σάνον που προσθέτει στην φιλμογραφία του έναν ακόμη διαταραγμένο χαρακτήρα, μετά τα "Bug", "Shotgun stories", "Revolutionary road", "My Son, My Son, What Have Ye Done", "Take shelter"...

Joker