Cool απεικόνιση της κλασσικής νεύρωσης του 20something μαμόθρεφτου που ενώ το παίζει ψαγμένος και συγκροτημένος, δεν μπορεί ούτε δευτερόλεπτο να ξεβολευτεί από την μαμαδίστικη φροντίδα. Τα κλισέ δεν λείπουν (ο χωρισμένος που εδώ και επτά χρόνια δεν μπορεί να ξεπεράσει την πρώην γυναίκα του και έχει πέσει σε ψιλοκατάθλιψη μέχρι που συναντά την τέλεια γυναίκα), αλλά η εκτελεση δεν είναι καθόλου άσχημη, έχει μπόλικο D.I.Y attitude στο πετσί της, ωστόσο καταφέρνει με έναν γλυκό τρόπο να μιλήσει με mainstream γλώσσα, αλλά παράλληλα να σου αφήνει indie αίσθηση.
Τελικά, ενώ κάποιες στιγμές λες "τώρα θα ξεφύγει προς την αμερικανική χαζομάρα", η αίσθηση που σου αφήνει είναι μιας γλυκόπικρης κομεντί που ενώ δεν λέει τίποτα φρέσκο, είναι τίμια και την υποστηρίζει με πολύ καλή ερμηνεία ο Τζόνα Χιλ που τελικά δεν είναι κακός. Και ένα σχόλιο για την Μαρίσα Τομέι: έφτασε 46 αυτή η γυναικάρα;
Α.Κ.
ΣΧΟΛΙΑ
Εμφάνιση σχολίων