Arthur Christmas 3D

Η οικογένεια του Santa

Βρίθει από έμπνευση η νέα αυτή ταινία της Aardman (η Sony Pictures Animation καταπιάστηκε με την ψηφιακή και τρισδιάστατη απόδοση της ιστορίας), υπενθυμίζοντάς μας αρκετούς από τους λόγους για τους οποίους λατρέψαμε ταινίες της όπως το «Γουάλας και Γκρόμιτ στον Τεράστιο Λαχανόκηπο» και το «Οι Κότες το ’σκασαν». Εκεί βέβαια είχαμε πλαστελίνες και όχι ψηφιακό animation, αλλά είναι πασιφανές πως και οι χαρακτήρες του «Arthur Christmas» κουβαλάνε το μεράκι και την «τρέλα» των εκπροσώπων του πολυβραβευμένου βρετανικού animation studio.

Το μεγαλύτερο κομμάτι της πλοκής μοιράζεται ανάμεσα στον φιλότιμο Άρθουρ και τον… γεροπαράξενο και πολυλογά παππού του (και τελευταίο παραδοσιακό Αϊ Βασίλη, προτού η προηγμένη τεχνολογία κυριαρχήσει στην οικογενειακή επιχείρηση, ελέω του Στιβ, του πολυμήχανου πρωτότοκου γιου του τωρινού Αϊ Βασίλη). Οι δυο τους συνθέτουν ένα πραγματικά ασυναγώνιστο δίδυμο, που μπλέκει σε κάθε λογής περιπέτειες, οι οποίες όμως παρουσιάζονται με τέτοιο φρενήρη ρυθμό, που δεν προλαβαίνεις να τις «χωνέψεις».

Το περισσότερο γέλιο, πάντως, βγαίνει όσο η απολαυστικά δυσλειτουργική οικογένεια Santa βρίσκεται εντός βορείου πόλου, ενώ τα χιλιάδες ξωτικά δίνουν ενίοτε κι αυτά τον χιουμοριστικό «οβολό» τους, με πρώτη και καλύτερη την απίθανη Μπράιονι, η οποία είναι τόσο επιδέξια (και… μανιακή) με το τύλιγμα τον δώρων, που μπορεί να σου πακετάρει ποδήλατο... εν κινήσει! Και, παρόλο που δε θεωρώ τον εαυτό μου ευσυγκίνητο, ομολογώ πως στη σκηνή του φινάλε, όπου πατέρας και γιοι κρυφοκοιτάζουν το κοριτσάκι να παίζει με το ποδήλατό του, ένα δάκρυ λίγο έλειψε να κυλήσει στο μάγουλο…

ΥΓ. Η ελληνική μεταγλώττιση είναι αρκούντως λειτουργική, επιτρέποντες στους ενήλικες θεατές να περάσουν (σχεδόν) το ίδιο καλά με τα παιδιά.

Χάρης Παπαπαναγιώτου